De Tweede Ronde. Jaargang 17

[p. 31]

Nederlandse poëzie

[p. 32]

Drie gedichten
Catharina Blaauwendraad

Nooit meer bang

Een naakte man strooit korrels zand
op mijn tong, amandelolie
in mijn ogen, zachte hand
over hand loopt over hand.

Adem op ademtocht
vocht langs mijn wang
slang om mijn armen
slak in mijn gang
halsslagader
warmte
lang
...

Herstel

Niet te vergeten
wie mij heeft vertekend
mijn spieren vertrok
mijn ziende wrok

Ik weet
uitstekend
wat scherp
betekent.

Deze genezing
loopt met een stok.

[p. 33]

Uitzondering

In deze eik heb ik zijn naam gekerfd.
Liefst zou ik in zijn schaduw blijven staan.
Ach, lichaam zonder zon en zonder maan:
Noem mij een naam die met mijn schaduw sterft.