De Tweede Ronde. Jaargang 16

(1995)– [tijdschrift] Tweede Ronde, De– rechtenstatus



[pagina 181]
Hel van atlassen Toama al-ModhijiGa naar voetnoot* (Vertaling Ad Berends) Soms boven mijn hoofd soms in mijn hand, soms op het topje van de pen woedt de hel van je isolement, uitdovend in het snerpen van het niets jouw land is een blad vol atlasgrenzen waar is veiligheid? grenzen houden je gevangen in een eindeloze kringloop ze verengen, vaster wordt hun gewelddadige greep om je keel, droefheid stroomt nu in je rechterader allang is in de dans van de slachting je linkerader uitgedroogd in de aüas van je herinnering liggen jouw resten op een overvol kruispunt, als lange wegen, die de slang van de ballingschap om zich slaan als nieuw schoeisel aan je voeten, je langzaam maar krachtig meeslepen naar een verafgelegen schuilplaats en die met jou nu een graf doorzoeken waar jij de stèle bent als teken voor passanten, naar de barmhartigheid van een wijkend noodlot weidse paradijzen, kruimels van aalmoezen op een vuilnisbelt
[Arabisch]
[pagina 182]
lang duurt de honger in jou het gruis van je beenderen is een vernieuwd visum stempel na stempel wordt op je hoofd gedrukt terwijl jij rondtolt zonder mast dan steekt de noordenwind op en blaast op de bazuin na het uitbreken van de epidemie hijs je je zeilen in de wind of wacht je? wachten, tot wanneer? In de doodstrijd worden zonden beleden de icoon van belijden straalt heilig in je handen! waarheen voert jouw nachtelijke reis? alle karavanen staan stil, onderzoeken de stijgbeugels maken de teugelriemen los, hun houten beelden terwijl jij rondtrekt door de landen als een verdwijnende ster boven jou is er nu geen rustplaats in jou is geen kracht om te roepen onder je voeten is geen land jouw land: een grenslijn op een atlasblad ben je niet bijgekomen uit een roes in de duizeling van je verstikking stagnerende polsslag, kompas van gisteren waar ga je naar toe? ‘Waanideeën heeft hij wiens voet aan de hemel hangt en op aarde tot aan het bodemloze reikt’ schrijf jij een plakkaat voor de keuze van de routes waarop je composities kunt herscheppen als hymnen voor graven of ballingsoorden?
[Arabisch]
[pagina 183]
je zuivert de windsels van talloze doornen je wond gaat open door je schokkende bewegingen kies jij geen reis in het noorderzeil kom je tot een besluit, vrees dan niet voor de kloof als je je afzet van de heuvel van verwoesting wees, als je de teugel wendt en op een mummiegraf trapt, niet bevreesd om te vallen genoeg gedraald! je bent bijna verkrampt door altijd op te zitten aan het einde van de weg genoeg van jouw bloed is in de zilte vlakte van de ballingschap gevloeid genoeg heb je je stem in een dal laten klinken genoeg je zielegewrichten verdoofd zoek op dus de plaatsen waar je dodelijke gezwellen schuilen: je ziekte zit in jouzelf!
[Arabisch]	voetnoot* Toama al-Modjihi is in 1946 in Basra, Irak, geboren. Hij heeft Arabische taal en letterkunde gestudeerd in Bagdad en publiceert sinds 1965 gedichten in diverse internationale, Arabische en Irakese tijdschriften. Hij woont sinds 1992 in Nederland.