De Tweede Ronde. Jaargang 16



[pagina 62]
Drie gedichten Rina van der Wel Huis Zal het ooit wennen dat ik nu dwars door het uitzicht kan lopen dat toen eindigde in je ogen kwam tot aan je mond ophield bij waar je stond. het huis er nog omheen
Kerkhof Doden zijn ons overal bekend; ook hier is het bij hen vertrouwd, al stemt het onder een bleke zon tevreden dat je er nog bent, blijf je soms bij een naam: geboren en gestorven. ooit aan het leven vastgeklonken en alleen gebleven. ze zullen wel ergens zijn die door de jaren steeds flauwere doorslagen met zich moeten dragen van wie er eens luid en duidelijk waren.

[pagina 63]
Wegwijzer We zijn die dag op weg, het doel staat vast. overal wordt ons de juiste richting aangegeven. waar we stoppen blijkt een wegwijzer te staan. ik kijk zo eens naar hem en er begint geleidelijk een omgekeerde taal: steeds minder wordt waar deze naar verwijst, steeds meer verrijst het raadsel van de paal zo sta ik daar en het is vreemd: wegen en doel eerst stijf in mijn besluit, komen nu los. we gaan het kan weer alle kanten uit.