De Tweede Ronde. Jaargang 16

[p. 57]

Drie gedichten
Thom Schrijer

Migraine

Uit de krimpscheuren
van zijn hoofd lekken
geruchten van pijn.
Binnen staat het volk
op tegen de wanden,
wetend van uitbraak.

Zolang een zon schuilt
achter violette manen
duurt het nog, het
wervelen van korrels
droog verdriet tegen
een stilgeworden
dak van glas,

totdat gefilterd licht
over de grond gaat
stromen, waarin kleurloos
regenen plekken weekt
en verzamelde pijn
begint uit te spoelen.

[p. 58]

Reisverdriet

Dit veelgeprezen plein loopt
langzaam vol met treurnis.
Gerucht en nering worden
teruggetrokken achter lijnen
van behoud. Steeds minder mensen
buiten, klanken van afscheid in
de lucht. De torenklok vraagt
om de tijd aan dode spiegelruiten.

Regen weekt de kleur uit onze
vertedromen. Dit zijn de kwade
uren voor wie hun rondgevlochten
plek steeds weer verlaten, voor
wie in steden binnenkomen in
de regen of in het witste van
de zon. Wij kunnen nu ook hier
niet blijven en vragen aan de
hooggesloten deuren rond het
plein om de weg naar het station.

[p. 59]

Fontaine de Vaucluse

Je moet dit zien. Toch is
de hoge bergwand opgedroogd
en wonen in de gaten al weer
zwaluwen en kraaien.
Diep in een oversomberd gat
staat water uit een onbegonnen
hel. Tussen de droge rotsen
van de bovenloop waaien
ijspapier en plastic zakken.

Wij voelen aan de warme steen
de ijzige geruchten daaromheen
en reizen over lengtegraden
van ons reizen in de tijd
vooruit, totdat de bergwand
donker wordt en aarzelend
begint met water door te laten.