De Tweede Ronde. Jaargang 16
(1995)– [tijdschrift] Tweede Ronde, De–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 176]
| |
Drie gedichten
| |
РУАНИ я вошла и я сказала: - здравствуй!
Пора, король во Францпю домой!
И я опять веду тебя на царство,
И ты опять обманешь Карл Седьмой!
Не ждите, принц, скупой и невеселый,
Бескровный принц, не распрямивший плеч, -
Чтоб Иоанна разлюбила - голос,
Чтоб Иоанна разлюбила - меч.
И был Руан, в Руане - старый рынок...
- Все будет вновь: последний взор коня
И первый треск невинных хворостинок,
И первый всплеск соснового огня.
А за плечом - товарищ мой крылатый
Опять шепнет: - Терпение, сестра! -
Когда сверкнут серебряные латы
Сосновой кровью моего костра.
| |
[pagina 177]
| |
Rolands hoornBedeesde nar die van zijn bochel praat
Doe ik verhaal van mijn verweesde staat...
De Seraf heeft zijn schaar, de vorst zijn stam.
Voor elk staat zijns gelijke klaar, een dam,
Een muur die leeft en schraagt - en zou een vallen,
Hij weet zich afgelast door honderdtallen.
Soldaats of demons heir - 't wordt aangevuld.
De dief heeft maats, de nar althans zijn bult.
En ik, ten slot, te moe om recht te staan,
Als plicht: mijn lot, als taak: 't gevecht aangaan.
Uit allen één, gehoond door domheidsmacht -
Lever ik voor en tegen allen slag!
Staand zend ik, door mijn opvlucht als versteend,
Mijn luide roep naar 's hemels leegten heen
En 't vuur van binnen staat garant, mijn hoorn,
Dat eens een Charlemagne je zal horen!
maart 1921
| |
Роландов рогКак нежный шут о злом своем уродстве,
Я повествую о своем сиротстве...
За князем - род, за серафимом - сонм,
За каждым - тысячи таких, как он,
Чтоб, пошатнувшись, - на живую стену
Упал и знал, что - тысячи на смену!
Солдат - полком, бес - легионом горд.
За варом - сброд, а за шутом - всӫ горб.
Так, наконец, усталая держаться
Сознаньем: перст и назначеньем: драться,
Под свист глупца и мещанина смех -
Одна из всех - за всех - противу всех! -
Стою и шлю, закаменев от взлёту,
Сей громкий зов в небесные пустоты.
И сей пожар в груди тому залог,
Что некий Карл тебя услышит, Рог!
| |
[pagina 178]
| |
TafelGa naar eind*Mijn schrijftafel, dank je wel,
Die trouw als een reisgezel
Mij kracht gaf waar 'k ging of stond -
Kracht van een geheelde wond.
Schrijfmuildier dat hoogbepakt
En nooit door één poot gezakt
De last van mijn dromen droeg -
Heb dank voor al je gezwoeg.
Mijn spiegel gestreng en bars,
Je zette de poot mij dwars,
Jij die me 't plezier ontnam
Als 's wereld verlokking kwam.
Nooit voor één laagheid gezwicht,
Mijn eikenhout tegenwicht
Voor de leeuw van krenking, bestand
Tegen 't woeden van haats olifant.
Mijn levende dodenplank!
Die uitdijde - waarvoor dank -
Naarmate mijn werk aan jou
Je draagvlak bracht in het nauw.
Uitdijde, zo wijd, zo breed
Dat ik mij - mijn mond één kreet -
Moest vastgrijpen aan je rand...
Door springvloed overspoeld strand.
Je schroefde me aan je bank
Voor dag en dauw - waarvoor dank!
Je zat me als razend na
Als 'k wegliep, gelijk een sjah
| |
Стол
| |
[pagina 179]
| |
[Nederlands]Een slavin:
- Terug! Aan de gang! -
Heb dank voor het heil van dwang.
Jij, magiër, brak mijn waan
Als ik - sonnambuul - het bestaan
Genot vroeg.
Mijn krijgsblessuur
Herschiep je tot zuil van vuur:
Mijn Handelingen met bloed
Geboekstaafd in purpergloed.
Een mondzegel, altaar, woon
Was jij me, stylietentroon.
Je leidde me, vurige wolk,
De zee door als God zijn volk.
Zo wees dan gezegend, die
Door elleboog, voorhoofd, knie
Beproefd bent, jij zaag wiens tand
Mijn borst aanvrat - tafelrand!
juli 1933
| |
[Russisch]Беглянку.
- Назад, на стул!
Спасибо за то, что блюл
И гнул. У невечных благ
Меня отбивал - как маг -
Сомнамбулу.
Битв рубцы,
Стол, выстроивший в столбцы
Горящие: жил багрец!
Деяний моих столбец!
Столп столпника, уст затвор -
Ты был мне престол, простор -
Тем был мне, что морю толп
Еврейских - горящий столп!
Так будь же благословен -
Лбом, локтем, узлом колен
Испытанный, - как пила
В грудь въевшийся - край стола!
|
|