De Tweede Ronde. Jaargang 16

[p. 176]

Twee gedichten
Manuel Gonzalez Prada^*
(Vertaling Peter Verstegen en Lou Vleugelhof)

De wolk

Wanneer de dag met ademen begint,
zie je de wolk haar sneeuwsluier opslaan en
fris water drinken uit de oceaan en
zich kleuren met menige roze tint.

Nu eens laat ze zich jagen door de wind,
dan weer laat ze hem strelend langs zich gaan en
kronkelt ze als een slang die langzaamaan de
klare en weidse atmosfeer verslindt.

Als ze de kalme aarde onderscheidt en
het golvend graan, de bonte bloemtapijten,
glimlacht ze vol genot en staakt haar vlucht;

maar ziet zij dan de rampen, de orkanen,
de haat, de strijd, de doden en de tranen,
slaakt zij een diepe, klagelijke zucht.

* Met het werk van Manuel Gonzalez Prada (geboren te Lima in 1848, waar hij in 1918 stierf) deed de vernieuwing in de Peruaanse poëzie haar intrede. Schreef Prada aanvankelijk traditioneel-romantisch, later koos hij voor modernistische vrije verzen, vaak in een programmatisch-retorische toonzetting. Belangrijkste bundels: Minusculas (Lima 1901) en Exoticas (Lima 1911).

La nube

Con el primer aliento de la aurora,
abre la nube su cendal de nieve,
las frescas aguas de los mares bebe
y de rosados tintes se colora.

Ora impelida por los vientos, ora
acariciada por el aura leve,
con serpentina ondulación se mueve
y la serena inmensidad devora.

Al divisar en bonancible suelo
olas de mieses y tapiz de flores,
sonríe, goza y encadena el vuelo;

mas al mirar asolación y espanto,
odios y guerras, muertes y dolores,
lanza un gemido y se deshace en llanto.

[p. 177]

Aan de liefde

Kom jij als weldaad uit de hemel dalen?
Waarom is het dan twijfel die je biedt,
argwaan en tranen, 't nijpende verdriet,
nachten dat de gedachten blijven malen?

Of ben je 't kwaad dat hoort bij deze aarde?
Waarom dan het genot, de lach, het lied,
de goede hoop, al 't lieflijks dat je ziet,
een visioen dat troost en vrede baarde?

Ben je als sneeuw? Waarom jouw vurig vlammen?
Ben je een vlam? Waarom in ijs gevangen?
Ben je het duister? Waarom dan verlichtend?

Duister, hoe kun jij 't lieve licht ons geven?
Leven, hoe ben jij als de dood ontwrichtend?
En dood, waarom dan schenk je mij het leven?

Al amor

Si eres un bien arrebatado al cielo
¿Por qué las dudas, el gemido, el llanto,
la desconfianza, el torcedor quebranto,
las turbïas noches de febril desvelo?

Si eres un mal en el terrestre suelo
¿Por qué los goces, la sonrisa, el canto,
las esperanzas, el glorioso encanto,
las visiones de paz y de consuelo?

Si eres nieve, ¿por qué tus vivas llamas?
Si eres llama, ¿por qué tu hielo inerte?
Si eres sombra, ¿por qué la luz derramas?

¿Por qué la sombra, si eres luz querida?
Si eres vida ¿por qué me das la muerte?
Si eres muerte ¿por qué me das la vida?