De Tweede Ronde. Jaargang 16

[p. 62]

Twee gedichten
Joske Janszen

Avondmaal

Met het dertiende bord van mijn antieke
vergeet-me-niet-blauw gebloemde zondagse servies,
het zilveren bestek, damasten servet, gegraveerd wijnglas
dek ik weer de tafel, als voor een feest

de levenslang verbeide ongenode gast
in gedachten die zoals onomstotelijk vast
staat aan de maaltijd zal verschijnen, als een
vreemdeling, heer en meester, een dief in de nacht.

[p. 63]

Oosterbegraafplaats

Toen ik nog klein was wandelden wij samen,
kijk Jos, de kerstroos bloeit, de hamamelis
of toverhazelaar en de kornoelje,
op de Oosterbegraafplaats, in die jaren
een park voor mij zoals een ander.
Hij gaf me nooit een hand, maar liep alleen
en hoog verheven naast me: kijk nu kind,
de kievietsbloem, de winterakoniet.

Na jaren staan we hier weer naast elkaar
en leggen een boeket van hazelaar
en wrangwortel voor haar te kleine kist,

en hij die toen ik klein was alles wist
weet in de winter van zijn leven niets
te zeggen dan: zie hoe de kerstroos bloeit.