De Tweede Ronde. Jaargang 16

[p. 64]

Gedicht
Marc van Oostendorp

Ik zeulde hout de berg op voor mijn vader
want iemand was op hem verbolgen: ik
geloof zijn heer dus legde ik me neer.
Hij zou mijn aderen krachtig openrijten,
mijn bloed zou sijpelen over de doornen
en iemand zou weer van mijn vader houden.

Het ging niet door want iemand was van mening
veranderd, wilde toch een schaap gekeeld zien.

Ik stond maar op, ging heen en kreeg een tweeling.
De jongste was een kwezel,
ik at het liefst het rauw vlees van de oudste
met rode pap. Toen ik moest zegenen
werd alles nog verdraaid door iemand: ik
geloof hun heer.