De Tweede Ronde. Jaargang 16

[p. 60]

Twee gedichten
Juliën Holtrigter

Schoonheid

Kijk, een man die rookt, dat is niks.
Zijn het er twee, ze liggen in bed, het is
nog vroeg in de morgen, dat is aardig.
Gaat het om een kamer en de rook is
te snijden, dat is al veel beter, het zijn
boeren, het is avond, zij drinken jenever.
Maar betreft het een heer, gezet en
op jaren, ja, dan wordt het mooi.

Wandelt hij onder oranje platanen, het regent
niet meer, de dood is het laatste
waaraan hij denkt, dat is schoonheid.

Hij is dronken en ook nog de weg kwijt.
Hosanna! Havana! Loof de sigaren!

[p. 61]

Nog eens ging iemand dood

Nog eens ging iemand dood, alleen,
in bed, naast de krant op het kussen,
met de laatste berichten.

Nog eens stierf een vrouw, opeens,
lang verwacht. Lossen laatste gedachten op
in de lucht, in de wind aan het raam.

Hoe snel wast een wolk aan de hemel,
varen werelden naar het westen. Geef ze
een naam, zij zijn al voorbij.

Hoe traag gaat een oude dame van huis.
Ze vergeet waarheen en waarom. Hoe stil
het is in haar hoofd, bijna donker.