De Tweede Ronde. Jaargang 12

[p. 122]

De Beatles
Nico Weber

De Beatles kan ik niet meer goed verdragen.
't Is alles weemoed. Wat ze ook bezongen
klinkt naar mijn jeugd, naar de verloren dagen;
mijn allereerste liefde voor een jongen.

Ik zag een knaap die sprekend op hem leek.
Zo'n zelfde jongen. Van die lichte ogen
waarmee hij altijd naar de meiden keek.
De schoonheid dreef me weer tot onvermogen.

Ik dacht het toeval nog te kunnen mijden
door niet te luisteren. Het was te groot
om tot het alledaagse te herleiden.

De knaap liep onverschillig langs me heen.
Ontsteld beluisterde ik wat hij floot.
Precies zo'n melodie als Penny Lane.