De Tweede Ronde. Jaargang 12

[p. 100]

Mannequin
Paul Ilegems

Daar is zij. Rok iets hoger dan de knie.
Vrijwel gewichtsloos draait zij op haar tenen.
Zij kan elk kledingstuk gezag verlenen.
Gewillig plooit het zich naar haar magie.

Zij glijdt voorbij, op hoogbegaafde benen,
En glimlacht met een zweem van ironie
Naar de bewonderende bourgeoisie.
Seconden later is zij weer verdwenen.

Je hoopt haar te ontmoeten, want wie weet.
Na afloop blijf je nog een tijdje hangen.
Maar zij ontsnapt je - denkelijk verkleed.

Dus zeg je maar: ik zit misschien wel fout.
Wat zij zo fraai belichaamt heet verlangen.
Het blijft veel mooier, als je afstand houdt.