De Tweede Ronde. Jaargang 12

[p. 116]

Venetië
Aleksander Blok
(Vertaling Werkgroep Slavistiek Leiden)^*

1

Met haar ging ik de zee op,
Zag ik de kust verdwijnen,
Met haar zocht ik de verte,
Vergat ik al mijn naasten...

O, zeil zo wit

Op groene baren!

Het zwarte git

Op donkre haren!

En Christus moe het kruis te dragen,
Dat hem zo griefde,
Verlaat de duistere kapel...

Adriatische liefde -
Mijn laatste -
Vaarwel, vaarwel!

(9 mei 1909)

* De werkgroep bestaat uit Margriet Berg, Yolanda Bloemen, Wanda Braining, Nettie Janssen, José van Leeuwen, Anne Pries, Karel van het Reve en Marja Wiebes.

Венеция
1

С ней уходил я в море,
С ней покидал я берег,
С нею я был далёко,
С нею забыл я близких...

О, красный парус

В зеленой да́ли!

Черный стеклярус

На темной шали!

Идет от сумрачной обедни,
Нет в сердце крови...
Христос, уставшнй крест нести...

Адриатической любовн -
Моей последней -
Простн, прости!

9 мад 1909

[p. 117]

2

Aan Jevg. Ivanov

Gondels als stille sarcofagen.
Een ijzige lagunewind.
Bij Marco's leeuw lig ik verslagen,
Ziek en verbijsterd als een kind.

De reuzen op de toren bonken
Het middernachtelijke uur.
In de lagune ligt verdronken
San Marco's grillige sculptuur.

In de paleiselijke kilte,
Langs maanbeschenen galerij,
Gaat Salomé in alle stilte
Met mijn bebloede hoofd voorbij.

De stad droomt weg in stille luister,
Alleen de schim langs het kanaal,
Alleen het hoofd daar in het duister,
Droef starend, op een zwarte schaal.

(augustus 1909)

2

Евг. Иванову

Холодный ветер от лагуны.
Гондол безмолвные гроба.
Я в эту ночь - больной и юный -
Простерт у львиного столба.

На башне, с песнию чугунной,
Гиганты бьют полночный час.
Марк утопил в лагуне лунной
Узорный свой иконостас.

В тени двор[...]овой галереи,
Чуть озаренная луной,
Таясь, проходит Саломея
С моей кровавой головой.

Всё спит - двор[...]ы, каналы, люди,
Лишь призрака скользя[...]ий шаг,
Лишь голова на черном блюде
Глядит с тоской в окрестный мрак.

А[...] 1909

[p. 118]

3

Het tij der zorgen is geweken.
De levensroep verliest aan kracht.
De zwartfluwelen winden spreken
Over het leven dat mij wacht.

Zal 'k in een ander land ontwaken,
Niet in dit schemerig gebied?
Zal ik weemoedig zuchten slaken
Om het bestaan dat ik verliet?

Wie schenkt mij 't leven? Wie uit velen,
Een Dogenzoon of een vazal,
Mag op een nacht de sponde delen
Van wie mijn moeder worden zal?

Boeit eens met tedere canzonen
Hij, die mijn vader wordt, misschien
't Hart van een Venetiaanse schone
En zal hij dan mijn komst voorzien?

Is als ik in de stad der Dogen
Het prille leven binnenkom,
Het eerste wonder voor mijn ogen
De bronzen leeuw op zijn kolom?

Wat zingen de gedempte snaren?
Droomt gij al, moeder, hoe g' uw kind
Met vrome sluiers zult bewaren
Voor ijzige lagunewind?

Nee! Al wat is en was blijft leven!
Wat ik aan dromen heb bedacht
Wordt door het tij teruggedreven,
Verdwijnt in de fluwelen nacht!

(20 augustus 1909)

3

Слабеет жизни гул упорный.
Уходит вспять прилив забот.
И некий ветр сквозь бархат черный
О жизни буду[...]ей поет.

Очнусь лн я в другой отчизне,
Не в этой сумрачной стране?
И памятью об этой жизни
Вздохну ль когда-нибудь во сне?

Кто даст мне жизнь? Потомок дожа,
Купе[...], рыбак, иль иерей
В гряду[...]ем мраке делит ложе
С гряду[...]ей матерью моей?

Быть может, вене[...]ейской девы
Кан[...]оной нежной слух пленя,
Оте[...] гряду[...]ий сквозь напевы
Уже предчувствует меня?

И неужель в гряду[...]ем веке
Младен[...]у мне - велит судьба
Впервые дрогнувшие веки
Открыть у львиного столба?

Мать, что̀ поют глухие струны?
Уж ты мечтаешь, может быть,
Меня от ветра, от лагуны
Свя[...]енной шалью оградить?

Нет! Всё, что есть, что было, - живо!
Мечты, виденья, думы - прочь!
Волна возвратного прилива
Бросает в бархатную ночь!

26 аѕ[...]уе[...]а 1909