De Tweede Ronde. Jaargang 12

[p. 176]

Sonnet
Lope de Vega
(Vertaling Jean Pierre Rawie)

Waar al wat ik gedacht heb ik mijn leven,
al wat ik heb gewild en nagestreefd,
slechts luchtkastelen opgeleverd heeft,
door ijdele verwachting ingegeven,

en waar van alles wat ik heb beleefd
alleen de tijd die weg is is gebleven
blijkt iedere gedachte om het even,
en waan wat mij voor ogen heeft gezweefd.

De dwaze ziel die zich door aardse pracht
en sterfelijke schoonheid liet verblinden
en daar voldoening in te vinden dacht,

versmacht naar God, en wat zij verder in de
ontreddering ook naar een rustpunt tracht,
zij zal haar rust tot zij Hem heeft niet vinden.

IV

Si desde que naci cuanto he pensado,
cuanto he solicitado y pretendido,
ha sido vanìdad y sombra ha sido,
de locas esperanzas engañado:
Si no tengo de todo lo pasado
presente más que el tiempo que he perdido,
vanamente he cansado mi sentido
y torres en el viento fabricado.
¡uán engañada el alma presumía
que su capacidad pudiera hartarse
con lo que el bien mortal le prometía!
Era su esfera Dios para aquietarse
y, como fuera de El lo pretendía,
no pudo hasta tenerle sosegarse.