De Tweede Ronde. Jaargang 12

[p. 52]

Het verlies van een woord
Willem M. Roggeman

Nooit eerder had iemand hem gezegd
dat hij de maandag van haar leven was.
Eerst klonk het als een ver gemompel,
een geroezemoes misschien, of iets dat neerkwam
op beton, met een licht geruis
van wind die uit de bomen viel.

Achter zijn rug voelde hij het nog,
de veilige warmte van een huis,
een plek als een zomertuin
waar hij van iedereen mocht zijn,
waar het zonlicht in zijn voetsporen scheen
zonder dat zijn voetzolen verbrand raakten.

Nooit eerder had iemand hem gezegd
dat zijn vertrek, al was het maar voor even,
altijd pijn naliet in de handpalmen
van haar die achterbleef met tederheid.
Sedert hij haar kende, wist hij het weer.
Waar hij niet was, was een gat
waardoor de liefde dreigde te verdwijnen.