De Tweede Ronde. Jaargang 10
(1989)– [tijdschrift] Tweede Ronde, De–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 127]
| |
Drie gedichten
| |
Der schiefe Baumkann umgehauen werden, seine
Wurzel ausgerodet und verbrannt, vielleicht,
daß wir sein Harz vorerst verwenden und
ihn also bluten lassen, oder an ihn
eine Schaukel hängen, möglich, daß
wir Gefallen an ihm finden und ihm
Namen geben, tief in Grind und Rinde, aber
Niemals nimmt er seine
schiefe Bahn zurück, in die er,
lichtwärts auch, sich beugte.
| |
[pagina 128]
| |
Marx krijgt een rondleidingOpdat hij helemaal de onze wordt, zonder dat wij
Ruzie met hem hoeven te maken, nemen
Wij hem in ons midden en drukken
Hem één oog toe, zodat hij van zijn
Instemming blijk geeft. Wij houden
Zijn rechter arm op, ballen
Zijn vuist, maar passen wel op dat
Zijn duim niet tussen wijs-
En middelvinger raakt, want dan
Pikken de links-burgerlijken hem in, veeleer
Steken wij zijn duim omhoog, hetgeen betekent:
Ga zo (of anders) door, maar niet
Dat hij als makelaar in effecten optreedt. Wij
Zetten hem een plastic helm, maar zonder
Bedrijfsegoïstisch embleem, op
Zijn prometheïsch hoofd. Weliswaar
Schudden agenten van de bedrijfsbewakings-
Dienst bedenkelijk hun pas gesnoeide
Geestelijke aanplant, toch zullen wij
Hem geen haarnet opzetten, noch
Vlechten in zijn baard eisen, nu
Hoeft Marx, om een van ons te zijn, na de rondleiding
Door ons bedrijf, alleen nog plechtig te verklaren,
Dat hij uit de droom geholpen is.
| |
Marxens FührungDamit er ganz unser sei, ohne daß wir
Uns mit ihm streiten müssen, ziehn
Wir ihn in unsre Mitte und drücken
Ihm ein Auge zu, damit er uns
Einverständnis zeige. Wir heben
Seinen rechten Arm hoch, ballen
Seine Faust, doch passen wir auf, daß
Sein Daumen nicht zwischen Zeige-
Und Mittelfinger gerät, denn dann
Klaun ihn die Linksbürgerlichen, vielmehr
Steiln wir den Daumen, das hieße:
Macht weiter so (oder so), aber nicht,
Daß er als Börsenmakler auftritt. Wir
Setzen ihm einen Plasthelm, doch ohne,
Betriebsegoistisches Emblem, auf
Sein prometheisches Haupt. Zwar
Wiegen bedenklich die Arbeitsschutz-
Beauftragten die frischgemähten
Geistigen Anlagen, doch werden wir
Ihm kein Haarnetz verpassen, noch
Zopfbart verlangen, nun
Muß Marx, um unser zu sein auf der Führung
Durch unsern Betrieb, noch unterschreiben,
Daß er belehrt worden ist.
| |
[pagina 129]
| |
Bus van Zeitz naar Halle - op werkdagenOp de hel al niet meer bedacht,
Nestelt de ziel zich in het voorgeborchte.
Ze kan gewoon niet jarenlang verzuren
Zoals de regen of het verroeste bos
Bij Wildschütz.
Fietspaden zag ik tussen Deuben
En Weissenfels, tussen Ammendorf
En de Buna-fabriek, Schkopau en Leuna,
Die rechter waren dan de gouden straten
Van een toekomstvisioen: mannen,
Soms met z'n drieën naast elkaar,
Peddelden door het raderwerk van dit landschap
Vol genoedsrust.
Honderden vuisten zag ik
Bij kiosken reusachtige bierglazen omklemmen
Midden in een open lucht van wegvretend plusminus.
Mijn vriend Janko heeft zijn schrijftafel
Met uitzicht op de Leuna-fabriek neergezet, hij zegt
Dat schaduw en licht wisselen als in de bergen
Bij het wankelen van de pijnbomen van rook, reikend tot in het zenit.
Telkens weer
Moet alles opnieuw worden bedacht, maar wat?
| |
Werktagsbus Zeitz-HalleDie Hölle schon nicht mehr erwartend,
Macht sich's die Seele in der Vorhölle gemütlich.
Sie kann einfach nicht jahrelang sauer sein
Wie der Regen oder der verrostete Wald
Bei Wildschütz.
Fahrradwege sah ich zwischen Deuben
Und Weißenfels, zwischen Ammendorf
Und Bunawerk, Schkopau und Leuna,
Die waren grader als die goldenen Straßen
Einer Zukunftverheißung: Männer,
Manchmal zu dritt nebeneinander,
Radelten durchs Räderwerk dieser Landschaft
Voller Gemütsruhe.
Hunderte Fäuste sah ich
Riesige Biergläser umschließen an Kiosken
Mitten in einem Freien aus ätzendem Ungefähr.
Mein Freund Janko hat seinen Schreibtisch
Mit Blick ins Leunawerk gestellt, er sagt,
Wie im Gebirge wechselten Schatten und Licht
Im Schwanken der zenithohen Pinien aus Rauch.
Jedesmal
Sei alles von vorn zu bedenken, doch was?
|