De Tweede Ronde. Jaargang 10



[pagina 33]
Twee gedichten Hester Knibbe De schaatser weer is de plas een fraai cliché voor oud en nieuw, een uit de gouden eeuw gesneden prent, en stil alsof dit altijd blijft maar dan is er de schaatser, donker grijs krast hij z'n ijzers vloeiend in het ijs hij past nauwkeurig in de snelheid van z'n lijf en in het landschap dat hem licht omlijnt; een landschap dat weer overgaat, dat straks gestroomlijnd in zichzelf verdwijnt zoals de schaatser -, die het zicht uit rijdt
Laat winterlandschap heeft soms het dunne landschap zich vandaag gesneden aan het licht en zit er zo een wakke plek ginds in die ijzig strakke lijn juist waar de zon nu snel verdwijnt? waarschijnlijk zit daar het lek kroop je er ongemerkt doorheen (zoals nevel het land op trekt) terwijl ik blijkbaar wat alleen liep langs het vastgevroren riet of is het dit verdrietig licht waardoor je hier plots voor me staat zonder gewicht en zo verweesd dat schemer uit je ogen slaat