De Tweede Ronde. Jaargang 10



[pagina 32]
Twee gedichten Henk Houthoff Een muze Kijk, daar loopt een vrouw met een tros geschoren poedels en vrijwillig Dachauhaar Haar jas ruikt naar een tehuis waar elke dag veel brood wordt gegeten. Misschien is zij ziek, dood of onderweg, zij is nog mooi en ook vertrouwd krankzinnig. Al is haar bestaan allang opgeheven, vanavond speelt zij pantomime voor een tweekoppig publiek, dat is werkelijk kunst.
Vader er was wat vocht in de ogen die keken er waren wat woorden die stokten toen de dag stierf met mijn vader en koffie met cake werd uitgedeeld in een niet religieuze aula als een gekneusde vogel lag hij in een glazen kooi en wees sprakeloos naar het einde van een richting er viel nauwelijks wat regen en het licht werd vroeg aangeknipt hij woog te weinig of misschien wel te veel voor een gewichtige toespraak, Goddank.