De Tweede Ronde. Jaargang 10

[p. 182]

Sonnet
Lope de Vega^*
(Vertaling Jean Pierre Rawie)

Wat heb ik, dat Gij naar mijn vriendschap haakt?
Wat is er U, mijn Jezus, aan gelegen,
dat Gij daar voor mijn deur in kou en regen
al deze donkre winternachten waakt?

Ach hoe verhard was mijn gemoed geraakt,
dat ik niet opendeed! Langs welke wegen
heeft ijs, door míjn ondankbaarheid verkregen,
de wonden van Uw voeten drooggemaakt!

Hoe dikwijls zei mijn Engel niet: ‘Ziel, kijk,
zie zelf vanuit het raam hoe liefderijk
Hij je gedurig over poogt te halen!’

En ik gaf, Allerschoonste, telkenmale
met ‘Morgen doen we open’ hem gelijk,
om morgen weer hetzelfde te herhalen!

* Lope de Vega (1562-1635), Spaans barokdichter en toneelschrijver, maar ook een man van actie die o.m. meevoer op de Spaanse Armada; later priester. De 470 toneelstukken die van hem bewaard zijn, zouden maar een klein deel vormen van zijn totale dramatische produktie.

[Spaans]

¿Qué tengo yo, que mi amistad procuras?
¿Qué interés se te sigue, Jesús mío,
que a mi puerta cubierto de rocío
pasar las noches del invierno escuras?

¡Oh quánto fueron mis entraňas duras
pues no te abrí! ¡Qué extraňo desvarío,
si de mi ingratitud el hielo frío
secó las llagas de tus plantas puras!

¡Cuántas veces el Angel me decía:
‘Alma, asómate agora a la ventana,
verás con cuánto amor llamar porfía!’

¡Y cuántas, Hermosura soberana,
‘Maňana le abriremos’, respondía,
para lo mismo responder maňana!