De Tweede Ronde. Jaargang 10

[p. 173]

Op de dood van Nicea
Ciro di Pers^*
(Vertaling Jean Pierre Rawie)

Wreed troffen mij uit laffe hinderlagen

de pijlen van de liefde en de dood;
maar ook al is mijn leed onmeetbaar groot,
in stomme smart slijt ik mijn levensdagen.

Waar elke ongelukkige zijn nood

luidkeels en tegen iedereen kan klagen,
moet ik in het verborgene verdragen
wat mij tot in mijn diepste ziel verdroot.

En als ik dan tenminste aan het graf

waarin haar lieve leden zijn gelegd
mijn tranen vrijelijk kon laten stromen; -

maar zelfs die ene troost wordt mij ontzegd:

Al wat ik liefhad heeft het lot genomen,
en ook de klacht neemt mij het lot nog af.

* Ciro de Pers (1599-1663), Italiaans barokdichter.

Ik morte di Nicea

I due spietati arcier morte ed amore

con sí mal spesi lor strali pungenti
fanno i miei giorni miseri e dolenti,
fanno il mio duol d'ogn'altro duol maggiore.

Ah che gli altri infelici il lor dolore

ponno esalar con publici lamenti,
a me conviene che asconda i miel tormenti
e il grave affanno chiuda nel core.

Potessl il marmo almen veder che tiene

nascoste in sen le belle amate spoglie
et ivi disfogar l'aspre mie pene; -

ma conforto non viè per le mie doglie:

il destin che m'ha tolto ogni mio bene
il poter lamentarmi anco mi toglie.