De Tweede Ronde. Jaargang 10

[p. 131]

Sin miedo
Konstantin Balmont^*
(Vertaling Margriet Berg en Marja Wiebes)

Als je dichter bent, verteerd door het verlangen
Eeuwig voort te leven na je stervensuur,
Raak dan 's mensen hart met dichterlijke zangen,
Staal dan je gedachten in een vlammend vuur.

Zag je ooit de dolken van het oud Toledo?
Nergens op de wereld tref je betere aan,
Hard van staal, en met de woorden ‘Sin miedo’:
Zonder vrees - die op 't versierde lemmet staan.

Als men 't gloeiende metaal heeft vormgegeven,
Etst men 't goudpatroon met niëllo in het staal.
Twee metalen smelten samen tot één leven,
En voor eeuwen glanzen zij in volle praal.

Wil je dat je dromen eeuwig glans vertonen,
Dat je ziel nog voort zal leven, immer voort,
Leg in 't staal van je gedicht dan goudpatronen,
Giet dan stollend vuur in het welluidend woord.

* K.D. Balmont (1856-1942), dichter van ca. twintig bundels en een der eerste Russische ‘decadenten’; hij emigreerde na de revolutie naar Parijs en stierf miskend.

Sin miedo

Еслн ты поэт, и хочещь быть могучим,
Хочешь быть бессмертным в памятн людей,
Поразн нх в сердце вымыслом певучнм,
Думу закалн на пламени страстей.

Ты видал кинжалы древнего Толедо?
Лучшнх не увидишь, где бы ни искал.
На клннке узорном надпись: ‘Sin miedo’:
Будь всегда бесстрашным, - властен их закал.

Раскалённой стали форму придавая,
В сталь кладут по черни золотой узор,
И века сверкает красота живая
Двух металлов слнтых, разных с давних пор.

Чтоб твон мечты вовек не отблистали,
Чтоб твоя душа всегда была жнва,
Разбросай в напевах золото по стали,
Влей огонь застывший в звонкне слова.