De Tweede Ronde. Jaargang 10(1989)– [tijdschrift] Tweede Ronde, De– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 29] [p. 29] Zomerland Vier gedichten IJsbrandt Oldenburg Vrouw van de wind In Zomerland op de camping van Zomerland Strand zon en regen schreed zij tussen de duintjes een fee in een mantel van wind buiten adem was ik op de camping van Zomerland Strand liep zij tussen de duintjes een parelhoen tussen de tenten een verdwaald parelhoen was ze ze was een parelfee ik was buiten adem op de camping van Zomerland Strand ging zij voor mij uit passen te kort kwam ik buiten adem stond ik voor de gesloten deur van het onverbiddelijk wasgebouw op Zomerland Strand. [pagina 30] [p. 30] Lichtkasteel In Zomerland in de weelde van Zomerland Strand lucht en wolken blonken de vogels in het licht buitelend in Zomerland keek mijn tent over zee en zij had ook een tent in Zomerland ik spande een draadje een waslijntje een dode telefoon wij hadden een navelstreng gemeen een onzichtbaar kasteel bouwden wij een lichtkasteel ik zag het zag zij het? ik wist het. [pagina 31] [p. 31] Venus weergekeerd In Zomerland in de branding van Zomerland Strand zon en wind sprong zij in de golven in de schuimende branding van Zomerland Strand een snelle gazel was zij zij was een hinde in de verre en ondiepe branding van Zomerland zeven laagten en zeven banken ver liep zij in de vredige brekers en verloren op het strand zag ik hoe een golvende rug dalend en rijzend maar dieper en dieper verdween hoger en hoger omhelsde haar de zee zevenenzeventig rollers ver liep zij tot de machtige onderstroom van onweerstaanbaar gevoelen haar stuitte en eindelijk eindelijk keerde zij om [pagina 32] [p. 32] en liep in vastberaden lijn rijzend en dalend maar hoger en hoger op mij toe een bres in de branding sloeg zij aan het water ontstegen haar schouders haar tepels haar taille tenslotte haar schaamte onwillig ontsloot het water haar rennende enkels en trots en teder ontving ik wachtend bij schoeisel en spijkerbroek haar hijgende lijf en in de wind dansend op de waterlijn offerde zij de zon de heldere parels van haar huid. [pagina 33] [p. 33] Stoutmoedig reptiel In Zomerland in de blonde duinen van Zomerland lucht en aarde speelden je krullen met het licht onvergetelijk in Zomerland bij de zwarte dennen in de blonde duinen van Zomerland weet ik een vochtige duinvallei een vochtige duinvallei waar de stoutmoedige adder zich thuisvoelt jij als eerste zag de trage kronkeling van de jonge slang jij en ik wij volgden gespannen zijn lokkende vlucht in de kruipwilg en ik ik voelde jouw lichte huivering toen zijn gladde lijf onstuitbaar verdween in Gea's schoot. Vorige Volgende