De Tweede Ronde. Jaargang 10

[p. 145]

Hymne aan de maan op St. Lambert
Erik Axel Karlfeldt^*
(Vertaling Lisette Keustermans en Peter Verstegen)

Treed uit je kleurige bedgordijnen,
stap uit je leger in 't vochtige bos
en wil over naakte velden schijnen,
laat al je licht op de appelgaard los.

Als jij er aankomt, stijgt dauw je al tegen,
sap waar de planten van vol zijn stijgt mee,
jouw heerschappij is het meeste gelegen
in vrouweschoot en in branding der zee.

Maar ook in de ziel waar verlangens opstijgen,
bevend, als vloedgolven achter jou aan;
in elke borst die bemint en moet zwijgen
is een geweldig gezang opgegaan.

't Zaaigoed rijpt onder jouw nachtelijke hoede,
naar jou kijkt de boer vol verlangen om raad,
je roodheid is sein dat een storm zal gaan woeden,
je bleekheid is sein dat het regenen gaat.

* Erik Axel Karlfeldt (1864-1931) wordt gerekend tot de generatie van de jaren negentig. Als neoromantische dichter heeft hij met grote virtuositeit zowel de natuur als de oude boerencultuur van zijn provincie Dalecarlia bezongen. In 1931 ontving hij postuum de Nobelprijs.

Månhymn vid Lambertsmässan

Träd ut mellan brokiga bäddomhängen,
stig upp från ditt läger i skogarnas fukt
och skin på den nakna ängen
och apelgårdarnas frukt.

Du nalkas och daggen dig stiger till möte,
och örterna fyllas med flödande sav.
Din makt är i kvinnornas sköte,
din makt i det svallande hav.

Din makt är i själarna; skälvande stiger
en flodvåg av längtan och följer din gång,
vart bröst som älskar och tiger
blir svämmande fullt av sång.

Till dig i sin längtan lantmannen skådar,
ty sådden blir skörd i ditt nattliga hägn;
din rodnad stormen bebådar,
din blekhet ger nejderna regn.

[p. 146]

 

't Lijkt op de nachtelijke komst van een bode:

 

‘Ze komt in haar volheid, bereid haar een feest!’

 

Voor mij ben jij altijd al een van de goden

 

en ik een jou dienende priester geweest.

 

 

 

Het is of ik ver van hier stam uit de landen

 

van voortijd, voorouders en sagendicht,

 

toen de machten van droom en de macht van verlangen

 

hier werden aanbeden in haar vredig licht.

 

 

 

De bron en het ruisend bos brengen hun offer,

 

ook de geur van ruig land en de damp van een zucht.

 

Heel het aardrijk verkondigt jouw lof en

 

je bent herfstkoningin, in kern en in vrucht.

[Zweeds]

Nu är som ett bud genom midnatten före:
‘Han kommer i fullhet, bereden hans fest!’
Mig är som en gudom du vore
och jag din tjänande präst.

Det är som jag levde i fjärran trakter,
i fädernas länder, i sagornas tid,
då drömmens och trånadens makter
man tillbad i månljusets frid.

Dig offra de sorlande lundar och brunnar
och suckarnas ånga och vildmarkens lukt.
All jorden ditt lov förkunnar,
du höstkung, med kärna och frukt.