De Tweede Ronde. Jaargang 9

[p. 178]

Lig stil, slaap bedaard
Dylan Thomas
(Vertaling W. Hogendoorn)

LIG STIL, slaap bedaard, slachtoffer met de wond
In de keel, gloeiend en woelend. Heel de nacht vlot
Op de zwijgende zee hoorden wij de klank
Die kwam uit de wond in het zout kleed.

Onder de mijlverre maan luisterden wij trillend
Naar de zeeklank vloeiend als bloed uit de luide wond
En toen het zout kleed brak in een storm van zingen
Zwommen de stemmen van al wie verdronk op de wind.

Open een doorgang door het traag droef zeil,
Werp wijd op de wind de poort van de boot op drift
Dat mijn reis begint naar het eind van mijn wond,
Wij hoorden: de zeeklank zingt, wij zagen: het zout kleed getuigt.
Lig stil, slaap bedaard, berg de mond in de keel,
Of wij schikken ons, rijden met jou door al wie verdronk.

Lie still, sleep becalmed

Lie still, sleep becalmed, sufferer with the wound
In the throat, burning and turning. All night afloat
On the silent sea we have heard the sound
That came from the wound wrapped in the salt sheet.

Under the mile off moon we trembled listening
To the sea sound flowing like blood from the loud wound
And when the salt sheet broke in a storm of singing
The voices of all the drowned swam on the wind.

Open a pathway through the slow sad sail,
Throw wide to the wind the gates of the wandering boat
For my voyage to begin to the end of my wound,
We heard the sea sound sing, we saw the salt sheet tell.
Lie still, sleep becalmed, hide the mouth in the throat,
Or we shall obey, and ride with you through the drowned.