De Tweede Ronde. Jaargang 9

[p. 179]

Fjodor Tjoettsjev^*
(Vertaling Margriet Berg en Marja Wiebes)

Mooi ben je zee in het nachtelijk duister, -
Hier helder stralend, en daar donker blauw...
't Maanlicht verleent je een glanzende luister,
Levend welhaast, alles flonkert aan jou...

Weids en immens, niet door grenzen omsloten
Schitter je, raas je met dondrende kracht...
Zee, met die wazige glans overgoten,
Wat ben je mooi in de eenzame nacht!

Alles is nietig bij jou vergeleken,
Deinende zee, vier je feest soms vandaag?
Rollende golven die bliksemend breken,
Heldere sterren zien waakzaam omlaag.

In dit gewoel sta ik klein en verloren,
Heel deze schittering lijkt wel een droom -
Steeds laat mijn ziel zich door jou weer bekoren.
O, kon ik meedrijven met deze stroom...

* Fjodor Ivanovitsj Tjoettsjev (1803-1873) was een francofoon Russisch diplomaat, die zich alleen voor zijn poëzie van het Russisch bediende. Hij geldt nu als een van de klassieken van de Russische poëzie.

[Russisch]

Как хорошо ты, о море ночное, -
Здесь лучезарно, там сизо-темно...
В луныом сиянии, словно живое,
Ходит, и дышит, и блещет оно...

На бесконечном, на вольном просторе
Блеск и движение, грохот и гром...
Тусклым сияньем облитое море,
Как хорошо ты в безлюдье ночном!

Зыбь ты великая, зыбь ты морская,
Чей это праздник так празднуешь ты?
Волны несутся, гремя и сверкая,
Чуткие звёзды глядят с высоты.

В этом волнении, в этом сиянье,
Весь, как во сне, я потерян стою -
О, как охотно бы в их обаянье
Всю потопил бы я душу свою...