De Tweede Ronde. Jaargang 9 (1988)

De Tweede Ronde. Jaargang 9

(1988)– [tijdschrift] Tweede Ronde, De– rechtenstatus

Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende



[pagina 118]
Vijf gedichten Miron BialoszewskiGa naar voetnoot* (Vertaling Gerard Rasch)) Slaapgetuigenis Achter de schuttingen van de bedden wij - de bioscopen van de slaap. We kunnen trappelen noch klappen. Hoogstens in een apetaaltje schreeuwen, in ons oude dialect, over de jongste dingen. En dan beleven we echt onze eigen beschaving.
Świadectwo snu Za płotami łóżek my - budy kinowe snu. Nie możemy tupać ani klaskać. Co najwyżej krzyczymy małpim językiem, naszym starym narzeczem, O rzeczach najnowszych. I naprawdę przeżywamy wtedy własną cywilizację.
Studie van de sleutel De sleutel heeft de geur van spijkerwater de smaak van electriciteit maar als vrucht is hij wrang onrijp helemaal voor zichzelf pit zijnde
Studium klucza Klucz ma zapach wody gwożdziowej smak ełektryczności a jako owoc to on cierpki niedojrzały będący cały sobie pestką.

[pagina 119]
Ballade over het afdalen naar de winkel Eerst daalde ik af naar de straat, over de trap, ja, stel je voor, over de trap. Daarna liepen bekenden van onbekenden mij voorbij, en ik hen. Jammer voor jullie dat jullie niet hebben gezien, hoe de mensen lopen, jammer! Ik ging een volledige winkel binnen, er brandden lampen van glas, ik zag iemand - wie was gaan zitten en wat hoorde ik?... wat hoorde ik? geruis van tassen en mensengesprekken. En echt waar ik ben weer thuisgekomen.
Ballada o zejściu do sklepu Najpierw zeszedłem na ulicę schodami, ach, wyobraźcie sobie, schodami. Potem znajomi nieznajomych mnie mijali, a ja ich. Żałujcie, żeście nie widzieli, jak ludzie chodzą, żałujcie! Wstąpiłem do zupełnego sklepu; paliły się lampy ze szkła, widziałem kogoś - kto usiadł, i co słyszałem?... co słyszałem? szum toreb i ludzkie mówienie. No naprawdę naprawdę wróciłem.

[pagina 120]
Vreugdevol zelfportret Denkt niet dat ik ongelukkig ben. Ik ben blij dat ik denk. Denkt dat ik blij ben. Het bewustzijn is een vreugdedans. Het bewustzijn danst voor de lamp van de regen voor de schil van de muur voor de winkel met de te hoop gelopen kool voor de monden van pratende vrienden voor mijn eigen onverwachte hand voor de onuitgeholde beeltenis van de werkelijkheid - in de weelde van het beste vermaak en de verhevenste kerkdienst danst mijn bewustzijn ongescheiden. En wanneer de dans wordt weggesleurd, zoals voor kluwentjes gewoon is, ga ik naar de hemel - waar je niets meer voelt, waar ik van den beginne af was, voordat ik was, waar ik tot het einde toe blijf, wanneer ik niet meer ben, daar - de onbeschrijflijke vreugde. .................................................... Dat is alles.
Autoportret radosny Nie myślcie, Że jestem nieszczęśliwy. Cieszę się, że myślę. Myślcie, że się cieszę. Świadomość jest tańcem radości. Moja świadomość tańczy przed lampą deszczu przed łupiną ściany przed sklepem spożywczym z wiecami kapusty przed ustami mówiących przyjaciół przed własną ręką nieoczekiwaną przed niewydrążoną rzeźbą rzeczywistości - w przepychu najlepszej zabawy i najwznioślejszego nabożeństwa nieoddzielnie moja świadomość tańczy. A kiedy porwie się taniec, zwyczajem każdego kłębka, pójdę do nieba - gdzie się nic nie czuje, gdzie od początku byłem, zanim byłem, gdzie już do końca będę, gdy nie będę, tam - radość nie do opisania. ................ To wszystko.
[Nederlands]
[pagina 121]
‘Ach, als ze, als ze zelfs de kachel zouden weghalen...’ Mijn onuitputtelijke ode aan de vreugde Ik heb een kachel die op een triomfpoort lijkt! Ze halen mijn kachel weg die op een triomfpoort lijkt!! Geef me mijn kachel terug die op een triomfpoort lijkt!!! Ze hebben hem weggehaald. Er zijn nu alleen nog vale kale gaten vale kale gaten. En daar doe ik het mee: vale kale gaten vale kale gaten va - le - ka - le - ga - te valakalagata.
[Pools] ‘Ach, gdyby, gdyby nawet piec zabrali...’ Moja niewyczerpana oda do radości Mam piec podobny do bramy triumfalnej! Zabierają mi piec podobny do bramy triumfalnej!! Oddajcie mi piec podobny do bramy triumfalnej!!! Zabrali. Została po nim tylko szara naga jama szara naga jama. I to mi wystarczy: szara naga jama szara naga jama sza-ra-na-ga-ja-ma szaranagajama.	voetnoot* Miron Bialoszewski (1922, Warschau) debuteerde in 1956 met de bundel De omwentelingen der dingen waaruit alle hier opgenomen vertalingen komen. Hij studeerde tijdens de bezetting Pools aan de ondergrondse universiteit en was daarna enige jaren journalist. Schreef naast zes bundels poëzie ook uiterst onconventionele theaterstukken en verhalen, verzameld onder titels als Aangiften van de werkelijkheid (1973), Ruisen, klonten, verlopen (1978) en een autobiografisch boek over de Opstand van Warschau in 1944. (Memoire van de Opstand van Warschau, 1970). Hij overleed in 1983.

Vorige Volgende

Over dit hoofdstuk/artikel

auteurs

Miron Bialoszewski

vertalers

Gerard Rasch