De Tweede Ronde. Jaargang 7



[pagina 152]
Twee variaties Hadrianus (Vertaling Frans van Dooren) I O lichaams gast en metgezel, lief zieltje, dartel en spontaan, jij zult nu heel gauw naakt en wel de kilte van de dood ingaan, en ach, met al je geestig spel is 't dan helaas voorgoed gedaan!
IV O lichaams gast en lotgenoot, lief zieltje, dikwijls uitgezworven, als jij weldra lijkbleek en bloot een kille dood zult zijn gestorven, is al jouw spel en geestigheid weldra voorgoed verleden tijd! animula vagula blandula hospes comesque corporis, quae nunc abibis in loca pallidula rigida nudula nec ut soles dabis iocos! Ga naar voetnoot*	voetnoot* Hadrianus (67-138), die van 117 tot 138 regeerde, was zeker niet de enige dichtende Romeinse keizer. Augustus dichtte epigrammen in bad, Nero verzuchtte voor zijn dood: ‘Welk een kunstenaar gaat in mij ten onder.’ Van hen is praktisch niets over, van Hadrianus bezitten we nog dit korte gedicht met zijn curieuze opeenstapeling van verkleinwoorden. De biograaf die het citeert, zegt dat de keizer het op zijn sterfbed heeft gemaakt en voegt eraan toe: ‘Dergelijke gedichten schreef hij ook in het Grieks, en die waren niet veel beter.’