De Tsjerne. Jaargang 20

[p. 445]

[Nummer 12]

Inne de Jong:
In Memoriam Jan Piebenga

Hoe hast' dit folk bimind met dyn great hert
dat neat to swier en neat to folle wie.
Unwrigber bleaust jier en dei op dyn post
ek as it wetter oant de lippen stie.

Hoe hast' dit folk forrike mei dyn geast
bouwer fan hjoed, skôger de ieuwen oer
dreamer en réalist en fisionair
de eagen op de kym, de hân oan 't roer.

Doestou foelst waerd it earmer yn dit lân.
Hwa lyk as dou wist Fryslâns kengetal
en nûmer, hwa hie sa'n ynlik kontakt
dat stim en byld bywezich wien' oeral?

De marren weagje yn skimerich winterljocht
de wyn waeit om it lytse Idzegea.
Hoe faek seachst' hjir de sinne ûndergean
de wide romte oerspield fan jountiidsrea.

In wite fûgel sjit omheech en hy
fordwynt mei in rop dy't nimmen forstiet.
Hwat witte wy fan it lân oer de grins?
Is de ivige stilte in ivich liet?

Mar dines wie 't bitrouwen fan it bern.
Dy't yn my leaut sil libje al is er stoarn
dat wie dyn hope, noardstjer yn de nacht
en yn dat leauwe koest' dyn ropping oan.