De Tsjerne. Jaargang 20

[p. 254]

Jan Dotinga:
Negerpoezij

Angelina Weld Grimke
Tenebris

Hwat oerdei in beam hyt
hat nachts in skaed
in mânske hân,
mei lange swarte fingers.
Dwers troch it tsjuster
skuort de swarte hân oan it hûs
fan 'e blanke,
yn 'e sêfte wyn skuort er
oan 'e stiennen.
De stiennen binn' o sa lyts en kleure mei bloed.
Is it in swarte hân,
of is it in skaed?

Richard Bruce
Skaed

Sylhouet
op 't gesicht fan 'e moanne
bin ik.
In donker skaed yn it ljocht.
In sylhouet bin ik
op 't gesicht fan 'e moanne,
mei kleur
of libben en fleur tomin,
mar desto skerper oantsjut
omt
ik donker bin,
swart op it gesicht fan 'e moanne.
In waechsend skaed bin ik
yn it ljocht,
net bigrepen as it dei is,
mar desto gauwer sjoen
omt
ik in skaed bin yn it ljocht.

[p. 255]

Kommentaer fan 'e krinkjespuijers

Dou praetst as
waerden der
ûnder yn 'e sted
gjin dreamen forret.

Fansels wol -

mar wy haww' it

oer Harlem, net!

Eilan

Yn it tsjuster

binne de strjitten

twa rivieren bjuster,

noard fan it park.

Swart en wyt,

gouden en brûn -

fan sûkelade-custard

in stêd boud yn brún.

Dream binn'nyn in dream,

ús opkearde dream.

Goemoarn, leafke!

Hast it al heard?

(fortaeld út it Ingelsk)