De Tsjerne. Jaargang 20

[p. 81]

[Nummer 3]

Sjoerd Spanninga:

Kwatrinen

Alwer in nij kompleks ik wit it sûnder mis
sjoch my dat fearjen fan dy fuotten ris
en op hwat sex en rhythme komt dochs alles oan
ja - 't hat hwat yn eardat de geast folwoeksen is...

Nou tref ik him dan dochs al hat it der om spand
hy klaeit him foar in sultan net sa elegant
mar stel ìk hie de gunst ris fan syn favorite
dan hong 't gewisse my ek oan 'e romme kant.

Hy teach om utens en gjin mins dy 't wist
nou sûpt er mei de bargen waei en bjist
dat wurdt er wekker nei de sûndefal
faeks hat net ien yn 't paradys him mist.

De duvel lêst jo fierstofolle toverboeken?
hy wit jou stelten noch as angelstôk to brûken?
slykslakje dan mar fierder mei de kloet
oars fisket er jou deugden ek noch út 'e fûken.

Hat him de siel forlern jown oan de sinnen
it hert dat bliuwt almeasten blyn fan binnen
mar wurdt it heil jin berne yn 'e dream
men sjocht de minsken wer as beammen rinnen.

[p. 82]

De beammen

De beammen stappe roungear
de buorren op en del
de kjeld sit har noch stiif yn 'e lea
nei 't wintertij
hja steane soms to hânbûtsen
sa snijt de skrouske wyn
har troch it liif
dat de treurwylch
rint hast mei de noas op 'e groun
sa lit er de moedfearren hingje
oft it ea noch maeije wurde sil
mar likegoed bûtendoar fansels
âld strampel dat er is.

[p. 83]

De Nachten

Wer dûkt de nacht djipsilend yn de séen
wer is in dei foarby mei syn misère
hwant sjocht it libben del op syn troféen
it wit har meast yllúzjes as wy stjerre
sa jowt men jin soms wurch nei sliepen
mar lûkt de ûnrest ús op al har tochten
der stjit in sterker liet wer yn jin iepen -
aenst dôvet wol de dea de lêste ljochten...

Taheakke

Ta kommentaer
is elts biret
de paris soir
en de gazet
mar tinkt de ien
nou ha 'k it ret
dan lêst in oar
sa is it net...

Fers

Wurdt men forhearlike
of húnd
it is al ienderlei
hwer't it bigearlike
fordwynt
lit it hwat núnders nei.