De Tsjerne. Jaargang 11

[p. 53]

Ragnvald Skrede:
De foks
(Reven)

In slach.
En de loks siet fêst yn 'e strûp.

In bist yn need bidt net ta God?
Net ta God, né.
Mar de fûlste skreau
fan tûkens en wollen
en senuws en spieren
is in bea.

Mar tele waerd er earst
lang.
Doe sloech er in fjûr-ring
om de rest fan syn libben, sleat de tosken, biet him de poat öi.
Suntiiid wied er
mear konsintrearre foks
as oare foksen.
Wyld en wreed wie syn libben
yn 'e fjûr-ring,
sober syn jacht,
krap syn nije jachtdei.

Mar út syn ynderlikst fokse-aerd
woeks him in tochte kloer,
en de wize sa't er foarútskaeide,
oant er einlings fuortkroep yn 't berchpún,
foargoed,
wie fan him en fan net ien oars.