Trotwaer. Jaargang 26

[p. 52]

Baukje Wytsma
Konfrontaasje

I

It libben leit yn losse einen
om him hinne, wat er mei rjocht
beneame koe hat west.
Ik fiel syn wifeljen oant yn
myn fingerseinen
en sis, te lûd, wat wy al seine:
de beammen wurde keal,
it is al hjerst.

[p. 53]

II

Hy dy't de wiisheid hie
hat dizze wrâld fergetten,
mar yn syn eagen sjoch ik
takomst en ferline.
In bern allyk sil hy aanst,
sûnder pine, de wrâld beneame:
ierde - himel - keninkryk.