Tijdschrift voor Nederlandse Taal- en Letterkunde. Jaargang 32

Kleine mededeelingen.

19. Song.

‘Bovenstaand woord komt herhaalde malen voor in de brieven van Dorsthen van Dorp aan Const. Huygens’ schrijft G.A. Nauta, dl. XXVIII, blz. 160 van dit tijdschrift. Mag ik er even op wijzen, dat wij het ook vinden in de brieven van Huygens aan Dorsthen van Dorp? Uit de briefwisseling van Constantin Huygens (1608-1687), uitgegeven door Dr. J.A. Worp, blijkt duidelijk, dat beiden elkander over en weer aldus noemden, gelijk Worp terecht (dl. I, blz. 44) opmerkt.

c. bake.

[p. 239]

20. Een liedje van Bredero.

Terwijl ik aan het zoeken was in oude liedboeken voor mijn studie over Bredero, die in de April- en Mei-aflevering van de Nieuwe Gids is verschenen, had ik het geluk een liedje van onze dichter aan te treffen van zeven koepletten, waarvan alleen de eerste vier en dan nog bedorven voorkomen in het Groot Liedboeck, (Unger III, 490). Het luidt:

Esprits qui suspirez²⁾.

Ay hooch verheven ziel en overschoone vrouwe

Goddinne van de Goon gebiedtster van mijn hoop

Waerom vliedt ghy van my is dit oprechte trouwe

So smelt myn bradend hert³⁾ dat ick met tranen droop.

Goddin⁴⁾ myn teer ghemoet vermeestert van ghepeynzen

Jaeght my nu na de deur van u gheluckigh huys

Ick coom hier raasend heen ken can niet⁵⁾ langher veynzen,

Maer laes die deur is toe dit⁶⁾ is my t' meeste cruys.

Ach deur, ach wreede deur is dit dan u vermaecken

Behaecht u myn verdriet en onghemeene smart,

Laet my ten minsten toe dat ick eens mach ghenaecken

Het stralen van haer ooch die⁷⁾ myn ghemoet verwart.

Gheluckigh zyt ghy huys die in u hebt besloten

Des werelts hooghe roem en zijn verweende⁸⁾ pracht

Al die¹⁾ ghewenschte lust hebt ghy alleen ghenooten

Gheluckigh zijt ghy wel doch²⁾ meerder niet gheacht.

2) t.a.p. een 2e wijze vermeld Ofte van Susanne.

3) t.a.p. ontbreekt hert, waardoor het vers pas zin krijgt.

4) t.a.p. mijn Vrou.

5) t.a.p. ick kan niet.

6) t.a.p. dat.

7) t.a.p. dat.

8) t.a.p. ghecierde.

1) t.a.p. dees.

2) t.a.p. maer.

[p. 240]

 

Maer³⁾ heylich is t' vertrec daer in myn vrouw gaet rusten

 

Wanneer se met haer glants de sonne heeft beschaemt⁴⁾

 

Ay hemels schoon vertreck wat schept ghy soete lusten

 

Want al bevallickheyt hebt ghy alleen versaemt.

 

 

 

Ghy huys of ghy vertreck die hebt de schone stralen

 

Van haer vermoghend ooch en vrolijck aenghesicht

 

Belet uyt ware gunst mijn droef ontijdich dwalen

 

En iont my haar vertoogh so wert ick eens verlicht.

 

 

 

Jofvrou en vlyet dus niet maer laet u ziel beweghen

 

Verthoont u dese reys indien het wesen mach

 

Verleent my d'hoochste wens dat is u soeten seghen

 

Die ick voor deze tijt wel te genieten plach⁴⁾.

De plaats waar het vers voorkomt doet mij de waarschijnlijke tijd van maken aan de hand.

In ‘Den Bloemhof van de Nederlantsche Jeught beplant met uytgelesen Liedekens en dichten’ enz. van 1608 staat het niet, wel in die van 1610, de tweede druk. Het zou dus best geschreven kunnen zijn omstreeks 1609.

Men zie daarvoor verder de Afl. van Mei van de Nieuwe Gids.

Het levert in zijn veel betere vorm, waarin de dichter zelf de hand gehad kan hebben, weer een bewijs te meer van de slordigheid waarmee Bredero's nalatenschap behandeld is door van der Plasse.

Haarlem.

j.b. schepers.

3) Deze drie koepletten komen t.a.p. niet voor.

4) Deze beide regels tonen verwantschap met de klank van Unger III 372, r. 7, 21, 24 en 25.

4) Deze beide regels tonen verwantschap met de klank van Unger III 372, r. 7, 21, 24 en 25.

1) Unger III, 490 evenals Groot Liedboeck 1622 (Grooten Bron der Minnen blz. 94, er staat 74) spreken hier van Amoureus-Liedeken.