Nonfortse.
De beide artikelen van Prof. Verdam over non fortse, non fors, in dit tijdschrift (XII, 131; XIV, 180) verschenen, zouden licht den indruk kunnen geven dat de uitdrukking zeldzaam is. Dit is echter, althans bij de Zuidnederlandsche rederijkers der 16de eeuw, geenszins het geval, ten bewijze waarvan hier nog een aantal plaatsen mogen worden medegedeeld.
het schoonste woordt dat hy (haar man) my gheeft, dat is prye,
Leelicken sack, duvelinne, en buels amie.
Ic wilde zeer wel datmen zijn laetste haer af schoere.
Nonfortse als hy niet en speelt op u tamboere
Med een dick hend haudts zoot ghebeurt menighe fraye.
l. d'heere, Boomg.d. Poesye 39 (1565).
O ghy mannen, sprac hy vol alder vromen,
Roeyt nu sterckelijc, al breket schip oft mast,
Nonfoorts als wy te lande moghen komen.
v. ghistele, Aeneis 198a (ed. 1609).
En al dat ghi hebt soe vroeylijck vergheyrt
Sou nv soe onnuttelijck worden verteyrt? ...
Non fors, ick salt hem nu ghehenghen al.
v. ghistele, Terent. Heaut. 39 (ed. 1555).
Tfy ws: dat ghi soe dwaselijck waert bedacht
Dat ghi tkint tot sulcken huyse hebt ghebracht
Jae tot een coppelersse, die tot haren ghewinne
Tkint heeft aenueert: en daer elc loopt wt en inne
Mer ghi peysde, so men nv aanschouwen mach
Non fors waert is, alst zijn leven behouwen mach.
This wel mijn belieuen, nv ben ick ghestilt
Nonfors al moet ick wat ghelts verschieten.
Eylaes yst nv soe verre met mi ghecomen
Dat mi den honghere sal moeten benouwen
Non fors als wi dleven moghen behouwen
Soe moeten wi ons noch door een hope verbliden.