Tijdschrift voor Nederlandse Taal- en Letterkunde. Jaargang 14

Dit sijn de X gheboden ons Heeren.

(M)Enssche my hoort, dits deerste ghebot:
(M)int ende oufent eenen god;
(N)e zweert bi hem niet in huwen spot,
no bi sinen heleghen, dats tander ghebod;
(V)iert die heleghe daghen al gader,
Eert moeder ende ooc vader,
Ende ne brinct niement ter doot;
En stele niemens goet, al hebstu nood;
(D)u ne suls niement doen gheen overspel;
Ne oorcond gheene valsheit up niement el;
Ne begheere niemens beddenoot,
Noch niements goet, al bestu blood.
(D)ese x gheboden houde ende leere,
so muegdi ghenoughen onsen heere.

Uit een hs. ter Universiteitsbibliotheek te Gent, op perkament, van de tweede helft der 15^de eeuw, ondere andere bevattende Ruusbroec's tractaat Vanden vier Becoringhen (bij David aangeduid met K). Vergelijk andere lezingen der tien geboden ‘op haer cortste’ bij Jan van Boendale, Lekensp. I, 45, 91 vlgg., en bij Lelong, Boekz. d. Ndl. Bijb. 305 vlg.

Leiden, 8 Nov. 1894.

willem de vreese.