***
Het retraitedagboek is geen chronologische weergave. Daarmee bedoel ik dat het geen opsomming is van de dromen en ingevingen van maandag, dan door met dinsdag, enzovoort. Het kan zijn dat donderdag en vrijdag bij de maandag inbegrepen zitten, of dat de verhandeling over een droom in de droom zelf verweven zit, in een samenvoeging van verleden, heden en toekomst. Zoals de mythische laatste woorden van Dutch Schultz. Sommige van zijn associaties zijn volstrekt onnavolgbaar. Andere kunnen juist weer logisch verklaard worden aan de hand van de gebeurtenissen uit zijn leven. De structuur is die van een man die een film ziet die samengesteld is uit verleden, heden en toekomst, droom en fantasie; een film die de lezer niet rechtstreeks kan bekijken maar slechts kan afleiden uit de woorden. Dat is de structuur van dit dagboek.
Om te beginnen met droom 9 augustus 1975... ‘WOORDEN’. Misschien zijn vrouwen woorden, en zoals Brion Gysin zegt, waren de eerste woorden ‘Hallo’. Toen God Adam anestheseerde en Eva schiep uit een van zijn ribben zei Eva toen Adam weer bijkwam: ‘Hallo Adam.’ Of toen Pat Garrett een hut had omsingeld waar Billy the Kid, Charlie Browder en nog een paar anderen zich schuilhielden. Charlie was net naar buiten gegaan om te pissen toen hij terug de hut in werd geknald door een .30-30 in zijn buik waarna Billy hem weer naar buiten duwde met een geweer in zijn hand. ‘Probeer er een mee het graf in te nemen.’ Charlie strompelt vervolgens naar Garrett. Hij is halfdood, plast in zijn broek, spuugt bloed en is niet meer in staat om zijn geweer op te tillen, dus Garrett schiet niet. Hij gaat recht voor Garrett staan en zegt ‘Ik wou... Ik wou...’ en valt dan voor Garretts voeten neer en Garrett zegt zachtjes: ‘Hallo Charlie.’
Dood is een woord. Stauroliet was vroeger een geneesmiddel tegen een verbrande huid en men zegt dat het heet is op de planeet Venus. Woorden kunnen ook dekking bieden. Woorden zijn pijnstillers, zoals heroïne. En daar de droom over Dokter Dent, die me genas van mijn heroïneverslaving middels een APO-morfinebehandeling.
Het dagboek bestaat uit stukjes dromen en stukjes poëzie en associaties, allemaal door elkaar. Ik kan niet elke associatie bespreken, maar slechts een paar voorbeelden geven. Ik dacht aan Bradbury Robinson, een Engelse vriend die toen helemaal van het mystieke Christendom was, toen er een hert de weg overstak. Spaanse ondertiteling bij de film Rashomon. De houthakker had de politie om de tuin geleid en een ring gestolen. En een of andere versufte boeddhist heeft de brandblusser onder het kampeergasstel gezet. Ik zie de brandende vloeistof als een deken neerdalen terwijl iemand bij de brandblusser probeert te komen. Leg de brandblusser op een betere plek.
Auteursrechtelijk beschermd