Han van der Vegt
Korte inleiding bij de landschapsgedichten van D.A. Powell
De titels van de eerste drie bundels van D.A. Powell (Tea, Lunch en Cocktails) suggereren misschien iets anders, maar AIDS is een van de belangrijke onderwerpen. Powell maakte indruk met zijn moeiteloze beheersing van verschillende dichtvormen, met zijn vermenging van traditie en moderne culturele verschijnselen.
In Useless Landscape, or a Guide for Boys, Powells vijfde poëziebundel, hebben de verwijzingen naar eigentijdse films en kunst plaatsgemaakt voor slinkse bijbelcitaten. Het landschap uit de titel is dat van California's Central Valley, waar Powell opgroeide en werkte op het platteland. Het is daarmee ook het landschap van de jeugd. Powell slaat zelden een elegische toon aan. Hij roept een beeld op van hoe hij zich zijn jeugd herinnert, zonder veel heimwee, zonder veel spijt. Hij gebruikt daarvoor geraffineerde collage-technieken, zet de beelden bijeen in vaak navrante nevenstellingen. Seks met onbekende jongens en mannen is nooit ver weg.
D.A. Powell (1963) heeft voor zijn werk diverse prijzen en beurzen gewonnen, waaronder de Lyric Poetry Award van de Poetry Society of America. Hij is werkzaam als docent Engels aan de Universiteit van San Francisco.
‘Geen toegankelijke dichter van zijn generatie is half zo origineel, en geen dichter die zo origineel is, is zo toegankelijk,’ schreef Stephen Burt over hem in de New York Times. (HvdV)