Woorden van 15.000 jaar oud?
Er was 15.000 jaar geleden één Euraziatische oertaal, waarin 23 woorden voorkwamen die tegenwoordig nog steeds in min of meer dezelfde vorm worden gebruikt. Dat meldde bioloog Mark Pagel begin mei na onderzoek van hem en enkele collega's van de Universiteit van Reading in Engeland. Op hun onderzoek kwam meteen veel kritiek uit de hoek van de taalkunde.
De onderzoekers hebben gekeken naar zeven taalfamilies in Europa en Azië, waaronder de Indo-Europese taalfamilie, die bijna alle Europese talen omvat (zoals het Nederlands). De gedachte is dat alle talen binnen zo'n familie van een en dezelfde taal afstammen. Voor al die zeven taalfamilies zijn de afgelopen eeuw door allerlei uiteenlopende taalkundigen ‘oerwoorden’ gereconstrueerd. Het oerwoord voor geven bijvoorbeeld is in de Indo-Europese taalfamilie gereconstrueerd als do. In de Dravidische taalfamilie (India) is het gereconstrueerd als ta. Do en ta lijken een beetje op elkaar, want de d en de t worden allebei uitgesproken met de punt van de tong tegen de tanden. Je zou daarom kunnen vermoeden dat do en ta weer van een ‘Euraziatisch oerwoord’ afstammen. Maar zeker is dat niet.
Volgens de critici zijn niet alle woorden die op elkaar lijken ook werkelijk met elkaar verwant. En omgekeerd zijn woorden die aan elkaar verwant zijn soms in de loop der eeuwen zó veranderd dat je die gelijkenis niet meer ziet (zoals het geval is bij vijf en cinq). Veel taalkundigen vinden daarom dat het oppervlakkig met elkaar vergelijken van die gereconstrueerde oerwoordjes weinig zin heeft.
Bovendien is er veel discussie over die gereconstrueerde oerwoorden zelf. Vaak zijn er door verschillende mensen verschillende reconstructies gemaakt. Welke reconstructies vergelijk je dan met elkaar?
(Met dank aan Berthold van Maris)