Onze Taal. Jaargang 82

[p. 139]

Taalergernissen

Hoort of ziet u taalverschijnselen die u lelijk, verwerpelijk, leuk, nieuw of anderszins opmerkelijk vindt? Laat het ons dan weten. Liefst per e-mail ([e-mail], met vermelding van uw adres) of anders per reguliere post (Redactie Onze Taal, Raamweg 1a, 2596 HL Den Haag).

‘Koni-jin’
Wim Hagendijk - Oosterhout

Door de troonswisseling wordt er nogal eens gesproken over koningen en koninginnen. Ik stoor mij eraan dat velen daarbij, ook op radio en televisie, koningin uitspreken als ‘koni-jin’ (met een j) of als ‘konigin’ (met een harde of zachte g). Dit gaat ook op voor Koninginnedag (‘koni-jinnedag’ en ‘koni-ginnedag’).

Opvallend en inconsequent genoeg spreken zij koning wel uit met de ing-klank en niet als ‘konin-g’ (met een g). Gelukkig komt er met Willem-Alexander als koning een Koningsdag, dus van de ‘koni-jinnedag’ en ‘koni-ginnedag’ zijn we verlost. Nog wel even opletten bij Máxima, want zij wordt ‘koningin’ en dus geen ‘koni-jin’ of ‘koni-gin’.

Onze geld terug
Margriet Heim - Amsterdam

De laatste weken krijg ik bijna dagelijks een bericht van de NS over aangepaste dienstregelingen, met daarin telkens weer de onnavolgbare zinsnede ‘onze geld terug bij vertraging regeling’. Ik heb de NS zelf al gemaild, maar dat was kennelijk geen aanleiding voor hen om deze doe-het-zelf-constructie van streepjes te voorzien.

Gebruiksaanwijzing
MR. H.M. Slingerland Van Bemmelen - Den Haag

Enige tijd geleden kreeg ik via Groupon Nederland een beamer geleverd. Hoewel het gaat om een gecompliceerd apparaat, zat er geen Nederlandstalige gebruiksaanwijzing bij, alleen een Engelse, zonder dat dit vooraf gemeld was in de wervende aanbiedingstekst.

Ik besloot daarover een klacht in te dienen bij de Reclame Code Commissie, die 8 februari 2013 onder meer dit schreef: ‘de aanwezigheid van een Nederlandstalige gebruiksaanwijzing bij consumentengoederen als de onderhavige projector is in het huidige maatschappelijke verkeer niet vanzelfsprekend en, naar de Commissie is gebleken, ook niet verplicht.’

Gegeven de 1,5 miljoen laaggeletterde medelanders boven de 16 jaar met daarenboven nog een groter aantal landgenoten die geen of weinig Engels lezen - we spreken dan over in totaal 4 miljoen mensen, dus een kwart van de bevolking - lijkt het me meer dan ongewenst dat in ons land apparatuur geleverd kan worden zonder Nederlandstalige gebruiksaanwijzing en a fortiori zonder dat vooraf (uitdrukkelijk) te melden.

Begin april ontving ik bericht van het College van Beroep, dat ik had gevraagd de uitspraak van de Reclame Code Commissie te vernietigen. Ik ben in het gelijk gesteld. Volgens het college kan een ‘Nederlandstalige gebruiksaanwijzing (...) voor de gemiddelde consument voorts als vanzelfsprekend worden beschouwd, nu er sprake is van een technisch product. (...) Van de gemiddelde consument kan niet een dusdanig kennisniveau van de Engelse taal worden verwacht, dat hij moeiteloos en foutloos kennis neemt van de Engelstalige technische termen.’ Het college vindt kortom ‘de uiting misleidend en daardoor oneerlijk’.