Toen in ... februari 2003
Googelen
Eind deze maand precies tien jaar geleden, op 27 februari 2003, bracht de website van Onze Taal het volgende nieuws: ‘Nieuw werkwoord in het Engels: to google. (Ook in het Nederlands al gesignaleerd als “koekelen”.)’
De internetzoekmachine Google bestond toen al vijf jaar, maar beleefde rond die tijd haar definitieve doorbraak. Het bedrijf werd ooit genoemd naar de term googol, voor ‘één met honderd nullen’ - iets wat de ambities van de jonge Google-ondernemers moest onderstrepen. Dat dat gebeurde met een spelfoutje, zoals de overlevering wil, heeft het succes kennelijk niet in de weg gestaan.
Al snel zouden er veel van dat soort internetwerkwoorden ontstaan: skypen, twitteren, linkedinnen, youtuben, facebooken, whatsappen, maar uiteindelijk veranderde niets ons leven zo drastisch als al dat googelen: alle informatie ter wereld kwam plots binnen handbereik, om nog maar te zwijgen over taalkundige verrijkingen als Google Translate en Google Books. Niet voor niets riep de American Dialect Society google in 2010 uit tot woord van het decennium.
Al direct in 2003 kondigde Van Dale aan googelen op te nemen in het woordenboek. En natuurlijk deed Google wat altíjd gebeurt bij zo'n voornemen: het stuurde er advocaten op af, om te voorkomen dat googelen ook gebruikt zou worden voor ‘internetzoeken met andere zoekmachines’. Maar net als de merkhouders van luxaflex, msn en walkman werd Google in het ongelijk gesteld. Het woord bleef in Van Dale.
En koekelen? Dat hóór je misschien nog wel (‘effe koekelen’), maar je zult het nergens meer tegenkomen als serieuze spellingvariant - nee, zélfs niet als je googelt.
Auteursrechtelijk beschermd