Onze Taal. Jaargang 71

[p. 145]

Tamtam
Redactie Onze Taal
Taalberichten

Inburgeringscursus geen succes

Van de 17.000 allochtonen die jaarlijks een verplichte cursus Nederlands volgen, spreekt slechts vijftien procent na afloop genoeg Nederlands om zich goed te kunnen redden op de arbeidsmarkt. Eén op de vijf cursisten haakt voortijdig af. Dit blijkt uit een onderzoek dat onlangs werd uitgevoerd door bureau Regioplan in opdracht van het Ministerie van Binnenlandse Zaken.

De cijfers spreken duidelijke taal: de Wet inburgering nieuwkomers uit 1998 is mislukt. Het streven was dat nieuwkomers in Nederland na een jaar, oftewel 600 uur les, ‘sociaal of professioneel redzaam’ zouden zijn. Maar nu blijkt dat slechts veertig procent van de cursisten na een jaar in het Nederlands de weg kan vragen, is het volgens de Tweede Kamer tijd voor een strengere aanpak.

Minister Van Boxtel (Grote Steden- en Integratiebeleid) kondigde daarom twee maatregelen aan. Allereerst moeten de cursussen beter gaan aansluiten bij het niveau van de cursisten: analfabeten mogen bijvoorbeeld niet langer in een groep hoger opgeleide allochtonen terechtkomen. Bovendien moeten er op het verzuimen van de taallessen sancties komen te staan. Op papier kunnen allochtonen momenteel al beboet worden met 2200 euro als zij niet komen opdagen tijdens de lessen, maar van die mogelijkheid is - ondanks de hoge uitval - nog nooit gebruikgemaakt. Van Boxtel wil daarom een borgsysteem invoeren: wanneer de cursist zijn taallessen met goed gevolg afrondt, krijgt hij zijn geld terug.

Bronnen: Haagsche Courant, 9-3-2002 en 27-3-2002; Trouw, 20-3-2002 en 25-3-2002; Algemeen Dagblad, 26-3-2002

Sukkeltje wel, kankerhoer niet beledigend

‘Wat ben jij een sukkeltje met dat brilletje.’ Dat riep een 41-jarige man uit het Brabantse plaatsje Eethen naar de politieagent die de zoon van de man wilde arresteren. De Bredase politierechter W. Bakx tilde zwaar aan deze belediging en gaf de Eethenaar een geldboete. Ten onrechte volgens de raadsheer van de man, want uit een arrest van het Amsterdamse gerechtshof zou blijken dat agenten beledigingen moeten tolereren: die horen nu eenmaal bij het werk van iemand die de orde handhaaft. Het Amsterdamse hof sprak ooit een man vrij die een vrouwelijke agent had uitgemaakt voor ‘kankerhoer’. De Bredase politierechter was niet onder de indruk: ‘Dat agenten in Amsterdam zulke beledigende taal blijkbaar moeten slikken, wil niet zeggen dat we dat voorbeeld in het hele land moeten overnemen.’

Bron: Brabants Dagblad, 29-3-2002

Politici spreken klare taal

Het is een bekend verwijt: politici spreken veel te vaag en onbegrijpelijk. Maar de laatste tijd is er op dit punt opmerkelijk weinig reden tot klagen. Eind maart hield premier Aznar van fungerend EU-voorzitter Spanje een toespraak voor het Europees Parlement waarin hij hoog opgaf van de resultaten van de allerwegen als weinig opzienbarend ervaren topconferentie in Barcelona. Aan het slot van zijn betoog, toen hij dacht dat de microfoon al dicht was, zei hij: ‘Vaya conazo que he soltado’, wat zoveel betekent als ‘Wat een lulverhaal heb ik hier gehouden.’

Twee weken later overkwam de Israëlische premier Sharon iets soortgelijks. Vlak voordat hij een persconferentie zou beginnen over de belegering van Ramallah, fluisterde de naast hem gezeten stafchef hem iets toe. Beiden wisten niet dat de microfoon al open stond, en dat iedereen dus de volgende dialoog over de Palestijnse leider Yasser Arafat kon verstaan:

(stafchef:) We moeten hem eruit gooien.
(Sharon:) Dat weet ik.
Zo'n kans krijgen we nooit meer.
We moeten er nu over nadenken.
Het is problematisch daar, het zal niet makkelijk zijn.

Ook in Nederland klonk expliciete politieke taal. Rob Oudkerk, leider van de Amsterdamse PvdA-fractie, antwoordde na de gemeenteraadsverkiezingen op de vraag of iemand als Pim Fortuyn in Amsterdam ook veel stemmen zou hebben behaald: ‘Wij hebben hier toch ook kut-Marokkanen.’ Het tv-programma 2Vandaag had het gesprek opgenomen, maar op last van de hoofdredacteur werd de gewraakte passage uit de uitzending gehouden.

Oudkerks woordvoerder haastte zich te verklaren hoe het zo gekomen was: ‘Oudkerk is tijdens de recente verkiezingscampagne elke dag geconfronteerd geweest met Amsterdammers die het in deze termen hadden over een kleine groep Marokkanen die rotzooi trappen. Hij had het niet over de hele bevolkingsgroep.’ Ook Oudkerk zelf verontschuldigde zich. ‘Ongepast’, noemde hij zijn opmerking achteraf, en ‘onparlementair en stom’. Toch wil hij voortaan niet om de hete brij heen lopen. ‘Anders helpen we Fortuyn’, meent hij. ‘En die jongens helpen we er ook niet mee. Ik wil alles benoemen zoals het is. Wat krom is, is niet recht.’

Bronnen: http://nu.nl/, 21-3-2002; www.omroep.nl/nos/nieuws/, 3-4-2002; NRC Handelsblad, 19 en 20-3-2002