‘Bullshit bingo’ tegen managerstaal
Er is een nieuw middel tegen win-winsituatie, target, knowledge base, focussen, strategisch belang, commitment, synergie en ander quasi-indrukwekkend en nietszeggend managersjargon: ‘bullshit bingo’. Opmerkelijk genoeg is het ontstaan in de ‘eigen kring’ van managers, consultants en dergelijke, waar het ook enorm populair is geworden - eerst in Amerika en Engeland, en sinds kort in Nederland. Bullshit bingo werkt zó: de windbuilwoorden die in een bedrijf veel worden gebruikt, worden op een bingoformuliertje (zes bij zes vakjes) gezet, en elke keer als in een vergadering een woord klinkt dat op het lijstje staat, kruist een vergaderaar het aan. Na vijf kruisjes roept hij keihard: ‘Bullshit!’
Het is natuurlijk mooi, deze vorm van zelfcorrectie, maar het blijkt toch vooral een spelletje te zijn. ‘Het is puur een grap van jonge medewerkers’, zegt Jan-Willem Wits van Ernst & Young. Misschien is daarom niet elk bedrijf even blij met bullshit bingo. De senior consultant van KPMG die in het Algemeen Dagblad de voordelen van het spel uiteenzette, wilde in elk geval graag anoniem geciteerd worden.
Bronnen: Algemeen Dagblad, 24-10-1999; de Volkskrant, 27-10-1999