Opgeschrikte vogel
Zo zou het ongeveer gelezen kunnen worden, maar wat is eigenlijk een linteldoek? Van Dale en het Woordenboek der Nederlandsche Taal vermelden het woord niet, en vreemd genoeg ook niets wat erop lijkt, terwijl het toch zo'n alledaagse en oer-Nederlandse indruk maakt. Eerste gedachte: zou linteldoek een dialectische of dichterlijke variant zijn van lendendoek? En zou deze vrouw dus iets van of omtrent haar middel hebben laten zien: heupen, benen, haar lingerie wellicht, of combinaties daarvan? En is, op deze manier doordenkend, duivennest dan misschien een ander woord voor haar schaamstreek met toebehoren? En zo ja, is met de verlangensvalk dan heel in het algemeen de beknelde begeerte van de dichter bedoeld, of voor de goede verstaander toch vooral de opgeschrikte vogel in zijn broek? Zo'n lendendoek, en de bijbehorende erotische lezing, is op grond van de context wel mogelijk. Het gedicht is vrijwel zeker een bewerking van een oosters gedicht - daarin gaat het wel vaker om erotische of anderszins frivole situaties. Het bevindt zich in Leopolds nalatenschap te midden van andere bewerkingen van oosterse bronnen, waarin het ook meer of minder expliciet over de liefde en het verlangen gaat.
Maar dit kan ook allemaal veel te vergezocht zijn. Misschien is linteldoek gewoon een woord zoals wafel-, zeil-, thee- en tentdoek: een linteldoek is dan een doek om mee te lintelen, of een doek gemaakt van lintel of voor lintels of met lintelstructuur, ook al weten we dan nog even niet wat lintels of lintelstructuren zijn. Misschien hebben tekstbezorgers het handschrift verkeerd gelezen en staat er niet linteldoek, maar luifeldoek - en moeten wij hier bijvoorbeeld een tentbewoonster voor ons zien, schalks doende iets aan haar luifel te verschikken, terwijl de karavaan voorbijtrekt. Misschien voelde de classicus Leopold nog het etymologische verband tussen linnen en het Latijnse linteum, en is zijn linteldoek niets anders dan een linnen doek. Of is een linteldoek een lintendoek, een doek die met linten is vastgestrikt, bijvoorbeeld onder de kin? Werd Leopold, die geen Arabisch of Perzisch las, in zijn keuze voor dit woord beïnvloed door een Engelse of Duitse of Franse vertaling en moeten we misschien denken aan een variant op het Franse linteau of het Engelse lintel (vergelijk het Middelnederlandse linteel), zijnde het middelste dwarshout van een vensterof buitendeurkozijn - en schoof de dame in kwestie dus gewoon een gordijn opzij toen zij den linteldoek opzijschoof? En wat is dan de suggestie: dat zij dat toevallig deed op het moment waarop de dichter voorbijkwam (een vrouw die net de plantjes op de vensterbank water stond te geven, een marktverkoopster, een loketbediende) of welbewust (bijvoorbeeld een publieke vrouw die bij wijze van reclame glimpen van haar schoonheid laat zien)?