Onze Taal. Jaargang 61

Wew, maaw en schoow...

A.P.G. Seijkens - Schiedam

Er moet me iets van het hart. Het betreft de uitspraak van woorden die eindigen op de letter 1. Steeds vaker wordt die 1, vooral door jongeren, uitgesproken als een zuivere w: dus wew, maaw, enz.

Laatst hoorde ik twee meisjes praten over hun schoow. Opzettelijk liet ik ze dat woord herhalen: ‘schoow!’ Wist ik niet eens wat een ‘schoow’ was? Zij meenden zelf werkelijk dat zij school zeiden!

Vroeger moesten wij voor de onderwijzer tijdens de taalles in koor klanken uitspreken: ‘o o o - oe oe oe - p p p? l l l’, enz. Toen werd er nog op de uitspraak gelet.

Naschrift redactie

De heer of mevrouw Seijkens heeft het goed gehoord: velen spreken geen echte I meer uit, maar iets w-achtigs. Deze klankverandering werd al enkele jaren geleden onderzocht door dr. P. Th. van Reenen (Vrije Universiteit Amsterdam). Zijn voornaamste conclusies zijn:

1	de I wordt vooral w-achtig als er direct een s, f of g op volgt, dus bijvoorbeeld in twaalf;
2	2 de verandering komt het meest voor bij sprekers in de randstad.

P.Th. van Reenen, The vocalization of /l/ in standard Dutch, a pilot study of an ongoing change. In: F. Beukema en A. Hulk (eds.) Linguistics in the Netherlands, 1986, blz. 189-198.