Stadmidden?
‘Stadmidden’ is in strijd met het Nederlandse taaleigen, of er nu een Stadtmitte is of niet. Een eigenaardigheid namelijk van Nederlandse samenstellingen is dat het eerste lid het tweede lid bepaalt en niet andersom. Een ‘huisdeur’ is een bepaald soort deur, gelijk een schuurdeur, een keukendeur, een badkamerdeur. Er is dan sprake van een bijzonder soort deur en niet van een bepaalde eigenschap van het huis. Men zou er vrede mee kunnen hebben, wanneer er een rijtje middens naast elkaar stonden: dorpsmidden, landmidden, provinciemidden. Dan kon men nog een midden onderscheiden, nl. het stadmidden. Dit is evenwel niet het geval. Bedoeld is een bepaald gedeelte van de stad. Het omgekeerde ‘middenstad’ zou nog beter gaan dan ‘stadmidden’, maar dat woord is niet eens nodig en schept nodeloos verwarring. ‘Buurt’ is misschien teveel op de schaal gezakt zodat ‘middenbuurt’ niet goed gaat, maar we hebben nog mogelijkheden met ‘wijk’: winkelwijk, hoofdwijk, middenwijk. Daar echter de wijk met de straat en het plein een erfenis zijn van Rome met zijn vicus en via strata en planum, kunnen we net zo goed Europese Romeinen blijven met ons oude centrum.