Pseudo-engels
Onder de honderden Engelse woorden en uitdrukkingen die in Nederland gangbaar zijn, zijn er enkele die alleen maar pseudo-Engels genoemd kunnen worden. Twee bekende voorbeelden zijn smoking, als benaming voor het kledingstuk dat in Engeland ‘dinner-jacket’ heet, en dancing (Engels ‘dance hall’). Een recent voorbeeld is camping, dat heel Europa heeft veroverd, van Italië tot Scandinavië, en in Nederland ‘kampeerterrein’ vrijwel geheel heeft verdrongen; in Engeland zegt en schrijft men ‘camping site’ (met of zonder verbindingsstreepje).
Vooral in Frankrijk en België is men tuk op pseudo-Engelse woorden op ing. (Zie ook mijn English in the Netherlands, pp. XV en 69.) Wat in Nederland (vooralsnog) een ‘parkeerterrein’ heet, is daar een parking (Engels ‘car-park’). Volgens Paris-Match van 18 dec. 1965 maakte de heer Mitterand, tegencandidaat van Charles de Gaulle bij de verkiezingen van die maand, op de morgen van de verkiezingsdag zijn gewone wandeling: ‘Mitterand: Dernier Footing Avant le Grand Combat.’ Analoog aan de weglating van het tweede lid van de samenstelling bij camping is het gebruik van living voor living-room. In één advertentie in Le Figaro van 29-30 mei 1965 vindt men nog ‘le living-room’, in een andere in hetzelfde nummer wordt aangeboden een woning met ‘Living + 2 pièces...’ In het nummer van 11 nov. 1966 is sprake van ‘dix mètres de living-room’, maar ook van ‘Villa plain-pied, grand living.’
Deze afkorting schijnt nu ook tot Nederland te zijn doorgedrongen. In de maand mei viel mijn oog driemaal op een advertentie in de N.R.C., waarin woningen werden aangeboden: ‘Grote riante villa in Rotterdam-Zuid... Living 14 mtr. lang’; ‘in de woning vindt U onder meer... zeer royale living...’; ‘zeer luxe exclusieve patiobungalows (split level). Indeling: royale hal - grote living (49.7 m2) op 2 niveaus met open haard...’ Ik schreef aan twee der adverteerders (de derde advertentie bevatte alleen een telefoonnummer) met de vraag of dit gebruik van living misschien uit België kwam.
Van één firma ontving ik het volgende antwoord:
Bij ons bestaat het sterke vermoeden, dat dit woord overgenomen is uit buitenlandse tijdschriften handelend over architectuur en wonen. Deze bladen worden hier in Nederland met name gelezen door mensen uit de hoge inkomensgroepen. Deze mensen, die voor de luxe bouw onze cliënten zijn, bezigen vaak het woord ‘living’.
De andere firma schrijft:
Wij informeerden wat onze afdeling Particuliere Verkoop heeft bewogen in onze advertenties het woord living in te voeren. Gebleken is dat men dat heeft gedaan in navolging van soortgelijke advertenties van andere bedrijven respektievelijk van makelaars.
In ons bedrijf is het woord ongeveer een jaar geleden voor het eerst gebruikt. Wij menen dat het al eerder in Nederlandse kranten voorkwam.
De reden voor gebruik van het woord schijnt gelegen te zijn in een zeker snobbisme. Het schijnt dat het publiek een woning met een ‘living’ sjieker vindt dan een woning met een woonkamer.
Is er aan een onzer Universiteiten een ‘Instituut voor Neerlandistiek’, waar ontwikkelingen als hier (en in mijn artikeltje in het febr.-nummer) aangeduid, van week tot week worden gevolgd en geregistreerd?
R.W. Zandvoort, Amersfoort
Auteursrechtelijk beschermd