Dit is een suuerlijc boecxken
(1957)–Anoniem Suuerlijc boecxken, Dit is een–
Auteursrechtelijk beschermd¶ Dit liedeken gaet op die wise Ick weet noch een acker breyt20.1.
ONs naket een soeten tijt
wi moghen al wel sijn verblijt
met herten ende met sinnen
ons is gheboren des seker sijt
so soeten ionghelinghe
20.2.
¶ Ons is gheboren so cleynen kint.
van eender maghet een ionghelinck
een sone in ons ghegeuen
dat is ons allen een salich dinc
in hem is deeuwich leuen
20.3.
¶ So schier als hi gheboren was
wert hi gheleyt also ic las
in eender couder cribben
want daer gheen ander wieghe en was
daer hi in mocht ligghen
| |
[pagina 69]
| |
20.4.
¶ Op luttel hoey wert hi gheleyt
iosephs coussen sijn eerste cleet
daer wert hi in ghewonden
noyt en was meerder oetmoedicheyt
in deser werelt vonden
20.5.
¶ Die beesten vielen op haer knyen
waer was dat wonder meer ghesien.
si bekenden haren heere.
dat en sachmen noeyt geschien
het is ons een grote leere
20.6.
¶ Het wert den herderen geopenbaert
al vanden enghel al metter vaert
die hem die bootscap brochte
si liepen al te bethleem waert
daer si dat kindeken sochten
20.7.
¶ Si vonden alle die waerheyt
als hem die enghel hadde gheseyt.
vanden kinde ende vander moeder
het is ons een grote waerdicheyt
dat hi is onse broeder
20.8.
¶ Die herderen liepen altehant
| |
[pagina 70]
| |
si maecten meere [maere] al om int lant.
dat ihesus was gheboren
waer ons dat kindeken niet ghesant.
wi waren al verloren.
20.9.
¶ Daer na opten achsten dach
als ons sinte lucas doet ghewach
so wert dat kint besneden
sijn suuer bloet men storten sach
in sine ionghe leden
20.10.
¶ Ihesus wrt dat kindeken ionc
gheheten op die selue stont
des wi ons allen verbliden
en draghen in onser sielen gront
hem eewelic tot allen tijden
20.11.
¶ Drie coningen quamen also verre.
wt haren lande bi eender sterre.
tot bethleem in die stede.
si offerden wieroock gout myrre
tot sijnder waerdichede.
20.12.
¶ Doen herodes dat vernam
wert hi toornich ende gram
| |
[pagina 71]
| |
in alle sinen sinnen
hi dacht hoe hi dat ionghe lam
al totter doot mocht bringhen.
20.13.
¶ Herodes gheboot den ridderen sijn
te doden al die kinderkijn
die inden lande waren
sijn hert dat was in groote pijn
hi en woude niemant sparen.
20.14.
¶ Ioseph die met haesten groot.
metten kinde ende sijnder moeder vloot.
als hem die enghel seide
vliet in egipten om den noot.
al doer die langhe heyde
20.15.
¶ Nv bidden wi tkindeken cleyn
ende marien die suuer maghet reyn.
dat si ons willen beschermen
ende bi hem ons brenghen al ghemeyn
ende onser altijt ontfermen
|
|