Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden
(1595)–Anoniem Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Hoort toe ghy Christen alle.
PRince boven alle Ga naar margenootaPrincen die leven
Heer boven alle Heeren eersaem
Lief boven alle lieven verheven
Sterck en Ga naar margenootbalmachtich is uwen Naem
Dus wilt op onse ellende sien
Die wy daghelicx Ga naar margenootc. hier moeten lien
Voor uwen Name vol eeren
Die wy hier sonder afkeeren
Elcken leeren.
Den bittersten Ga naar margenootddranc die wy bedincken
O liefste Bruydegom soet
Die gheven sy ons te drincken
Om ws Ga naar margenooteNaems wille goet
Ia wie dat hem Ga naar margenootfafkeert van tquaet
Die moet hier wesen, my verstaet
Een roof van elcken ghemeene
In grooter ellende Ga naar margenootgen weene
Neemt dit te beene.
Gheesselen, pijnighen, en sulck wesen
Bannen, goet berooven tot dien
Branden, onthalsen, O lief ghepresen
Is niet ghenoech, na haer belien
Om te straffen onse misdaden swaer
Als te beleven u woort seer claer
Dies willen sy ons nu Ga naar margenoothversmoren
Inder nacht, O lief, wilt horen
Sulck bekoren.
Doch hebben sy, O lief eersame
Ghevonden een nieuwe roede wreet
Om te doen lasteren uwen Name
Als te maken, verstaet tbescheet
Ons enckel slaven, nu hier voortan
Al op de Galeyen tsy knecht oft man
| |
[Folio 272r]
| |
En de vrouwen, O lief ghepresen
Sullen eewich ghevanghen wesen
Nu met desen.
O lief, breeckt doch Ga naar margenootihaer aenslaghen
Dat sy die niet en comen naer
En wilt ons toch helpen draghen
Haer tyrannie seer Ga naar margenootkswaer
Ia keert nu alle Vorsten int pleyn
Die vervolghen uwen Name reyn
En nieuwe tyrannie Ga naar margenootlbedincken
Om u Bruydeken te verkrincken
Sonder mincken.
Want dieven, schelm, verraders
O lief, so men daghelicx siet
Roffianen, en ander misdaders
En verachtmen so seer niet
Want verscheyden plaetsen hebben sy
Daer op sy moghen wesen vry
Al somen daghelicx mach mercken
Want Papen, Monicken, en Clercken
Sulcx verstercken.
Maer op ons so roepen sy ghemeyn
Wech, wech, Ga naar margenootmrasch met die
Ende dit is toch haer alleyne
Om dat wy straffen d'Afgoderie
Ende alle waengheloove boos
Met Ga naar margenootnander wercken Goddeloos
Daer sy seer diep in steken
Met veel meer ander ghebreken
Maent en weken.
Dus Princelick Lief groot van daden
Die so menich hebt verdaen
Die haer niet wilde laten raden
Van u Bruydeken te wederstaen
Bewijst nu hier uwe macht certeyn
Int breken haerlieder aenslagen onreyn
Die sy hier meynen te volbringhen
Och lief laet niet ghehinghen
Sulcke dinghen.
God werct den wille, ende tvolbringen. |
|