Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden
(1595)–Anoniem Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden–
AuteursrechtvrijEen ander.
O Dochter van Syon, lief wtvercoren
Fraey edel blinckende Diamant
Schoon Ga naar margenootaroose onder den dooren
Seer vruchtbaerlick van my eerst geplant
Siet nu hoe triumphant
Al metter minnen brant
Ick als Bruygom uwer sielen hier
Come wt mijns Vaders lant
Om u te doen Ga naar margenootbbystant
Want liefde is ons rechte banier.
Door Ga naar margenootcd'omloopen der stadt, mijn care
En t'soecken met u wijsheyt seer cleyn
En wort ghy my gheensins gheware
Maer Ga naar margenootdcoemt door den wachters in geweyn
| |
[Folio 244v]
| |
Dan in u Ga naar margenooteruste reyn
Ghelatentheyt certeyn
Vint ghy my saen met trooste bereyt
Want ick moet zijn alleyn
Die leyt den Ga naar margenootfeersten steyn
Van de stadt, u Ga naar margenootghoochste salicheyt.
Hier segt my, mijn Duyve schoone
Waer ghy weydt, oft rustende zijt
Op dat ghy crijcht van my te loone
Mijn trouwe, onser sielen jolijt
Want Ga naar margenoothsiet des winters tijt
Des vyants macht en nijt
Is door my al schier heel vergaen
De Somer diet al vrijt
Dats mijn ghenade wijt
Is ghecomen, en sal blijven staen.
De Ga naar margenootivijgeboom heeft knoppen gecregen
Mijn gaven heb ick ghestort seer soet
De wijnstock is bloeyende bedeghen
Mijn woort door reyn leeringhe vroet
V wort al tot goet
Op dat heel u ghemoet
En herte sou hanghen vast aen my
En wy saen metter spoet
Door liefde diet al doet
Mochten woonen te Engady.
Coemt laet ons de Ga naar margenootkvossen vanghen
Die hier teghen zijn dach ende nacht
Die de wijnberghen door loose ganghen
Dick verderven, benemen haer cracht
Dit Ga naar margenootlboos slanghen gheslacht
Met svleeschs vernuft bevracht
Seer bedrieghelick in haer voortstel
Die altijt onbedacht
Mijn woorden goet en sacht
Oock vervolghen, en zijn rebel.
Princesse ghy schoonste der vrouwen
Wiens Ga naar margenootmsiele mijn herte bemint
Stelt alleen u hope en betrouwen
Op my, uwen Ga naar margenootnalderliefsten vrint
| |
[Folio 245r]
| |
Dat zijn de borstkens kint
Die van my zijn besint
Aen u my lieffelick en aenghenaem
De Ga naar margenootoNardus ongheschint
De Myrrhe reyn gheint
Daer ick na hake met luste bequaem.
|
|