Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden
(1595)–Anoniem Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Alle mijn ghepeys doet my so wee.
OCh wee Ga naar margenootades angst die my omvanghen heeft
De werelt doe my so menich verdriet
Het vleesch dwelck altijt voor lijden beeft
Maect droefheyt ende claghe als hem druck gheschiet
Och waer Ga naar margenootbsal ick vlieden? mijn cracht is niet
De vyant wil my heel vernielen
Dus wil ick singhen een droeflick Liet
| |
[Folio 243r]
| |
Tot den Bruydegom mijnder sielen.
Och Ga naar margenootcHeere wilt mijns ghenadich zijn
Want ick Ga naar margenootdverheffe mijn siele tot dy
Als ick u aenroepe, o Ga naar margenooteSchepper mijn
Och Heere, so en gaet doch niet verre van my
Ontwaect Ga naar margenootfHeere, hoe lange slaept ghy
Ontwaect, en verstoot ons niet t'eenemale
O Heere der Heeren, staet ons nu by
Op dat ons gheloove niet en fale.
Ghelijck Ga naar margenootgslachtschapen worden wy verworcht
Om uwent wille so maectmen ons bloot
O Heere weest my doch een vaste borcht
Gheeft my nu Ga naar margenoothsterckheyt in deser noot
Wie Ga naar margenootisal ons scheyden van Gods liefde groot
Druck, angst, oft tribulatie
Sweert, vyer, noch water, ja noch de doot
En mach ons scheyden door zijn gratie.
De Heere is Ga naar margenootkmet my, ic en vreese niet
Van alle dat my de mensche doet
De Heere is met my om te helpen siet
Ick sal sien mijnen lust aen mijn vyanden verwoet
Tis beter Ga naar margenootlvertrouwen op den Heere goet
Dan hem op menschen te verlaten
Tis Ga naar margenootmbeter te hopen op den Heere soet
Dan op de Ga naar margenootnPrincen hooch van staten.
Alle Heydenen omvanghen my
Maer inden Naem des Heeren wil ickse verslaen
Sy zijn al om ende om ghecomen by
Maer door den Heere sullen sy worden verdaen
O Heere siet hoe sy ons versmaen
Ghelijck de byen sy my omringhen
Sy zijn geblust gelijc vyer in doornen saen
Maer inden Naem des Heeren wil ickse al t'onderbringhen.
Men stiet my dat ic soude Ga naar margenootovallende zijn
| |
[Folio 243v]
| |
Maer de Heere hielp my door zijn machticheyt
De Heere is alleen de sterckte mijn
Mijnen lofsanck ende mijn salicheyt
Daer is een stemme van vrolickheyt
Int huys der oprechte, soot is beschreven
De rechte hant des Heeren, bewijst stercheyt
De rechte handt des Heeren is hooch verheven.
Heere, wie is onder de Goden ws ghelijcke
Wie is so Ga naar margenootpmachtich inde heerlickheyt?
V is de Ga naar margenootqCracht, ende dat Rijcke
Vanden beginne tot inder eewicheyt
Ghy hebt u volck in uwer barmherticheyt
Verlost, van Ga naar margenootrPharao, tot onsen exempel
En hebtse in u sterckeyt
Ghebrocht tot uwen heylighen Tempel.
Ick en sal niet sterven, maer leven altijt
En vertellen dat werck des Heeren verheven
De Heere heeft my wel ghecastijt
Ga naar margenoot+Maer hy en heeft my de doot niet over ghegheven
Al worden wy nu aldus verdreven
Meynt niet dat God ons heeft verlaten
Christus seyt selve, men Ga naar margenootsvint het geschreven
Om mijn woort sal u de werelt haten.
Doet my open de Poorten der gerechticheyt
Dat ick daer mach in gaen den Heere aenbeden
Dat is de Ga naar margenoottenge poorte die totten leven leyt
Christus heeft selve daer door ghestreden
Eenen wech van weynich menschen betreden
Hy is seer Ga naar margenootvenge, nau, ende banghe
Op dese wech hebben so vele gheleden
Die Christum Ga naar margenootxna hebben gheganghen.
Den steen die de timmerlieden verworpen siet
Is gheworden tot eenen hoecksteen
Dat selve is vanden Heere gheschiet
| |
[Folio 244r]
| |
Dwelck groot wonder voor onsen ooghen scheen
Het is van Christo gheschreven alleen
Hy was ghesonden van zijnen Vader
Tot Ga naar margenootyin zijn eyghendom, maer sy achten hem cleen
Sy dooden hem als een misdader.
Nu prijst den Heere O Ierusalem
Die zijnen Ga naar margenootzgheest op u heeft ghestort
Ghy liefhebbers Christi, nu volghet hem
Tredet hem nae, met dat sweert des geests omgort
O volck dat door Ga naar margenootaden Heere salich wort
Wilt nu Ga naar margenootbvromelick strijden
Onsen druck is cleyne, ons lijden is cort
Voor een so grooten verblijden.
Desen dach heeft de Heere gemaeckt
Laet ons verblijden, en vrolick daer in zijn
Heft op u hooft, ende siet, onse salicheyt naect
Laet ons nu vallen voor des Heeren aenschijn
O Heere helpt, o Heere latet ghelucken fijnGa naar margenoot+
Ghy zijt mijn God, verhoort mijn bede
Och Heere Ga naar margenootcontfangt doch den geest mijn
In uwen eewighen vrede.
|
|