Schriftuerlicke liedekens met noch sommighe lofsangen ende ghebeden

[O mensch aenhoort // des Heeren woort]

Na de wijse: Het was een Backer een Tresorier.

O Mensch aenhoort // des Heeren woort
En wilt u daer na voeghen
Coemt recht voort // na waerheyt spoort
Haest u dringt door de ^aenghe poort
Bemint ^bniet meer de loghen
Ghy wort bedroghen.

Ick ben certeyn // de ^cwaerheyt pleyn

De ^ddeure, de wech, en t'leven
Een claer fonteyn // wie dorst ghemeyn
Coemt ^edrinckt van t'levende water reyn
Om niet ^fsal ickt u gheven
T'staet gheschreven.

Hoort, ^gChristus seyt // coemt die arbeyt

Belast zijt en beladen
Maect u bereyt // met ^heen wit cleyt
Verciert u ⁱlamp' met gherechticheyt
O mensch ^kwijct vanden quaden
Laet u raden.

Waeromme ^ltelt // ghy uwe ghelt

a 4.Esd.7.7.
Matth.7.13.
Luce 13.22.

b Apo.22.15.

c Ioan.14.6.

d Ioan.10.9.

e Esa.55.1.

f Ioan.7.27.
Apo.21.37.

g Mat.11.28

h Apoc.19.8.

i Matt.25.3.

k Psa.34.15.
Esa.51.11.

l Esa.55.1.

[fol. 231v]

 

Om ⁿsuerdeech die u schadet

 

Om Gods rijck stelt // te ^odoen ghewelt

 

Salich ^pzijnse, die hongher en dorst quelt

 

God heeftse noyt versmadet

 

Maer versadet.

 

Al zijt ghy rijck // van tijdelijck

 

T'mach u siel niet ^qvertroosten

 

Wt ^rSodoma wijct // niet om en kijct

 

Want ^sd'aerd' sal met haer werc als slijck

 

Vergaen ende verwoesten

 

Dan sal roesten.

 

Wijckt ^tde hoer af // eet ^vniet meer draf

 

Wilt niet meer met haer teere

 

Sy ^xverstuyft als caf // de ^yPoel is haer straf

 

Ontspringt ^zvanden doot, wt tsondich graf

 

Waect op, trect na u Heere

 

Doet ^agheen meere.

 

Hoe meucht ghy daer // noch coopen waer

 

Van de cooplieden Babels

 

Scheyt ^bu van haer // volcht ^cChristum naer

 

Sy maken ^dtsuyver woort Gods onclaer

 

Schout de ^edienaers Iesabels

 

Met haer fabels.

 

Volcht ^fChristum naer // met een cruys swaer

 

Werct inde nieuwe ^ggheboorte

 

Versaect u selfs gaer // en belijt u Vaer

 

Hy sal ^hafwasschen u tranen claer

 

Cleeden en ⁱcroonen voorte

 

Na de behoorte.

 

Maer ^keen sondaer // gaet wegen swaer

 

Noch is de ^ldoot zijn erve

 

Paulus tuycht eenpaer // ^mvan wellust die daer

 

In leeft, is doot, al leeft hy claer

 

Die naer ⁿt'vleesch leeft moet sterven

 

Gods rijck derven.

 

So wie dit leest // recht na den Gheest

n Mar.16.6.

o Mat.11.12

p Matt.5.6.

q 1.Tim.6.9.

r Gen.19.17.

s 2.Pet.3.10.
Hebr.1.11.

t Apo.18.4.

v Luc.15.16.

x Psa.1.5.

y Apo.21.8.

z Eph.5.45.

a Syr.21.1.

b 2.Cor.6.17

c Mat.16.24

d Mat.16.24

e 1.Re.18.19

f Luce 9.23.

g Eph.4.21.

h Apoc.21.4.

i 4.Esd.2.43
Apoc.2.10.

k Sap.5.7.

l Rom.6.13.

m 1.Ti.5.6.

n Rom.8.13

[fol. 232r]

 

Iesabel sal hem vloecken

 

Aenbidt ^pghy t'beest // en viert zijn feest

 

Al hoereert ghy dan, en slaet door met tempeest

 

So salse u niet soecken

 

Leest vry boecken.

 

Acht niet haer vloeck // ^qden Heere soect

 

Terwijl hy is te vinden

 

Aenroept hem cloeck, blijft by t'Wetboeck

 

Vreest haer niet, de mot ^reetse als doeck

 

V ^ssiele machse niet verslinden

 

T'vleesch ontbinden

 

Wie sy ontbint, O mensch versint

 

Wat vreucht haer is verschenen

 

Hoe ^twel het schijnt // dat zyse pijnt

 

In seker rust en vre sy zijnt

 

Salich zijnse al teenen

 

Als vander weenen.

 

Bedenct O ghy // die nu ^vzijt bly

 

V naect een deerlick schreyen

 

Met haest spoet dy // doet ^xboete vry

 

Op dat ghy na, niet en coemt int ghecry

 

O mensch wilt u bereyen

 

Sonder beyen.

 

O mensch ^yophou // van sonden nou

 

T'licht schijnt // ^zgheen tijt hier nare

 

Oft anders sou // Gods Enghelen ghetrou

 

Lieghen, dus doet boet, hebt berou

 

Hy swoer de waerheyt clare

 

Mensch neemt ware.

 

T'blijct wel O ghy // aen ^aEsau vry

 

Die seer haest was ghegheten

 

Zijn seghen socht hy, te laet lacy

 

Met ^btranen, maer hy vant gheen gracy

 

Hy is (Schriftuer doet weten)

 

Na versmeten.

 

V cort jolijt // keert in ^cghecrijt

 

Wilt ghijt quaet niet wtroden

 

De Heer ^dcoemt subijt, als ^eeen dief t'ontijt

 

So ghy in d'appel der weelden bijt

p Apoc.14.9.

q Esa.55.6.
Matth.7.7.

r Esa.51.7.

s Mat.10.28.

t Psa.3.33.

v Luce 6.25.
Sap.5.1.

x Marc.1.15

y Syr.23.1.

z Apoc.10.6.

a Gen.25.12.

b Heb.12.16
Gene.27.36.

c Luce 6.25.

d Mat.24.43

e 1.The.5.2.

[fol. 232v]

 

Die God u heeft verboden

 

Hy sal u dooden.

 

O Mensch ghy sult // in gheen ^fonschult

 

Ghebruycken men seytet u ane

 

T'bootschap is vervult, ghy segt, Heer hebt ghedult

 

Ons ossen, ackers, en huysvrou vergult

 

Is int hert, Heer wilt gane

 

Vwer bane.

 

Maer als God sal // ons roepen al

 

Coemt ten oordeel ghy knechten

 

T'basuynen ^ggeschal // suldy hooren bal

 

Wel salich verrijst dat Christen ghetal

 

Maer die teghen ^ht'lam vechten

 

Sal God rechten.

 

Als dan roept ghy // en maect ghecry

 

O ⁱBerghen wilt ons bedecken

 

Och hadden wy // Gods woorden vry

 

Ghelooft, so mochten wy // nu me zijn bly

 

Wy ^kontsinnighe gecken

 

Hert van necken.

 

Siet hoe zijn sy // nu in glory

 

Die wy als Ketters schelden

 

Haer leven hielt wy // voor rasery

 

Eylaes nu moet wy // zijn int ghecry

 

Salich ^lzijns die wy quelden

 

Siets in welden.

 

Hier me oorlof // ghy Adams stof

 

Wilt dit in danck ontfanghen

 

Legt ^mvan u of, de sonden grof

 

Vreest God, neemt waer u tijt, zijt niet slof

 

Ghenaed' suldy erlanghen

 

T'slot mijns sanghen.

f Matt.22.1.
Luce 14.18.

g Mat.24.31
1.Thes.4.16

h Apo.19.15

i Esa.2.19.
Ose.10.8.
Luce 23.29.
Apoc.6.16.

k Sap.5.4.

l Matt.5.12.

m 1.Pet.2.1.
Heb.12.1.